کیلیز. ( اِ ) تره ای است برگ آن پهن و به تازی جرجیر گویند. ( لغت فرس اسدی چ اقبال ص 188 ). کیکیز : چون با شعرا مرد بکاود وَ ستیزدچون بر کس و کون زن خود کارَد کیلیز.؟ ( از لغت فرس ایضاً ص 188 ).
