- سپر کیل دار ؛ سپری که از موی بز پوشیده باشند. ( فرهنگ فارسی معین ) :
بزد خشت بر سه سپر کیل دار
گذشت و به دیگر سو افگند خوار.
( شاهنامه چ بروخیم ج 1 ص 212 ).
کیل دار. [ ک َ / ک ِ ] ( نف مرکب ) مراقب صحت کیل و پیمانه. ( ناظم الاطباء ).
کیل دار
لغت نامه دهخدا
- سپر کیل دار ؛ سپری که از موی بز پوشیده باشند. ( فرهنگ فارسی معین ) :
بزد خشت بر سه سپر کیل دار
گذشت و به دیگر سو افگند خوار.
کیل دار. [ ک َ / ک ِ ] ( نف مرکب ) مراقب صحت کیل و پیمانه. ( ناظم الاطباء ).
فرهنگ فارسی
مراقب صحت کیل و پیمانه .
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید