کیل آبراه. کیل، آبراه (Kiel Canal)
(به آلمانی: نورْد ـ اوسِته ـ کانال، با نام سابق آبراه کایزِر (قیصر) ویلهِلم) آبراهی به طول ۹۶ کیلومتر، که دریای بالتیک را به دریای شمال متصل می کند. کشتی های اقیانوس پیما قادرند در این آبراه رفت وآمد کنند. آلمانی ها در سال های پیش از جنگ جهانی اول این آبراه را ساختند. بدین ترتیب نیروی دریایی آلمان می توانست بدون ورود به آب های بین المللی، از پایگاه های خود در بالتیک به دریای آزاد برود. برطبق پیمان ورسای در ۱۹۱۹، کیل آبراه بین المللی اعلام شد. این آبراه دریای بالتیک را در بندرگاه کیل به دریای شمال در مصب رود الب متصل می کند. آبراه اولیه، که در ۱۷۸۴ از کیل به رود آیدرین ساخته شد، کارآیی لازم را نداشت؛ در نتیجه در ۱۸۸۷ حفر کانال کنونی آغاز شد. کانال جدید از مسیر کانال قدیمی تا رندسبورگ ادامه یافت، سپس به سمت جنوب غربی تغییر مسیر داد. این کانال را ویلهلم دومدر ۱۸۹۵ افتتاح کرد و از آن پس ۴۵ متر پهن تر و ۱۴ متر ژرف تر شده است.
(به آلمانی: نورْد ـ اوسِته ـ کانال، با نام سابق آبراه کایزِر (قیصر) ویلهِلم) آبراهی به طول ۹۶ کیلومتر، که دریای بالتیک را به دریای شمال متصل می کند. کشتی های اقیانوس پیما قادرند در این آبراه رفت وآمد کنند. آلمانی ها در سال های پیش از جنگ جهانی اول این آبراه را ساختند. بدین ترتیب نیروی دریایی آلمان می توانست بدون ورود به آب های بین المللی، از پایگاه های خود در بالتیک به دریای آزاد برود. برطبق پیمان ورسای در ۱۹۱۹، کیل آبراه بین المللی اعلام شد. این آبراه دریای بالتیک را در بندرگاه کیل به دریای شمال در مصب رود الب متصل می کند. آبراه اولیه، که در ۱۷۸۴ از کیل به رود آیدرین ساخته شد، کارآیی لازم را نداشت؛ در نتیجه در ۱۸۸۷ حفر کانال کنونی آغاز شد. کانال جدید از مسیر کانال قدیمی تا رندسبورگ ادامه یافت، سپس به سمت جنوب غربی تغییر مسیر داد. این کانال را ویلهلم دومدر ۱۸۹۵ افتتاح کرد و از آن پس ۴۵ متر پهن تر و ۱۴ متر ژرف تر شده است.
wikijoo: کیل،_آبراه