کیفیت اب

کیفیت آب. کیفیت آب یا آب چونی به خواص شیمیایی، فیزیکی، زیست شناختی و پرتوشناختی آب اشاره دارد. [ ۱] که معیاری برای شرایط آب، بسته به یک یا چند بایستهٔ زیستی خاص یا نیاز یا هدف انسانی است. [ ۲] بیشتر در مراجع برای مجموعه استانداردها استفاده می شود که مطابقت با آن ها قابل ارزیابی است. بیشترین استانداردهای کیفیت آب مربوط به بهداشت زیست سازگان، ارتباط ایمن انسانی و آب آشامیدنی است.
در تنظیم استانداردها سازمان ها تصمیمات فنی، علمی و سیاسی دربارهٔ چگونگی آب مصرفی اتخاذ می کنند. [ ۳] استانداردهایی که برای آب آشامیدنی توسط سازمان ملی استاندارد تدوین شده است، استاندارد شماره ۱۰۵۳ ویژگی های فیزیکی و شیمیایی آب و استاندارد شماره ۱۰۱۱ ویژگی های میکروبی آب می باشد. طبق استاندارد شماره ۱۰۱۱ سازمان ملی استاندارد، آب آشامیدنی باید عاری از هرگونه باکتری های بیماری زا مانند اشرشیاکلی و سودوموناس و … باشد. [ ۴]
شاخص هایی که برای تعیین کیفیت آب آشامیدنی استفاده می شود دو دسته می باشند. دسته اول بررسی میکروبی آب و دسته دوم بررسی فیزیکی و شیمیایی آب می باشد. بر اساس استاندارد میکروبی و شیمیایی آب پارامترهایی به شرح زیر دارای اهمیت است[ ۵] [ ۶] :
• کل کلیفرم
• کلیفرم مدفوعی
• قلیائیت
• رنگ آب
• پی اچ
• مزه و بو ( ژئوسمین، ۲ - متیل ایزوبورنئول ( MIB ) و غیره )
• فلزات و نمک های محلول ( سدیم، کلرید، پتاسیم، کلسیم، منگنز، منیزیم )
• ریز سازواره یا ریز زیوی هامانند باکتری قولون زی سرگینی ( اشریشیا کولی ) , کریپتوزپوریدیوم، و ژیاردیا لامبلیا; رک تجزیه نحلیل میکروب شناسانهٔ آب
• فلزات و شبه فلزات محلول ( سرب، جیوه، آرسنیک و غیره )
• مواد آلی محلول: مواد آلی محلول رنگی ( CDOM ) , کربن آلی محلول ( DOC )
• رادون
• فلزات سنگین
• مواد دارویی
• مکمل های گیزنی