کیفال

لغت نامه دهخدا

کیفال.( ص ) مردم رندپیشه و جماش و کوچه گرد و صاحب عربده و بدمست و لوند را گویند، و به این معنی به جای حرف ثانی ، نون هم آمده است. ( برهان ). شخصی را گویند که رند و کوچه گرد باشد. ( جهانگیری ). مردم رند و آزاد کوچه گرد و مصاحب اوباش و خراباتی و معربد و باده پرست و زن پرست. ( ناظم الاطباء ). در جهانگیری و برهان به معنی رندو کوچه گرد آورده اند و آن خطاست ، به جای «یا»، «نون » است به معنی مغلم و امردباز. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ). رشیدی گوید این لغت تصحیف است و صحیح کنغال است. ( از حاشیه برهان چ معین ). رجوع به کیغال و کنغال شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس