کیف استعدادی

[ویکی فقه] کیف استعدادی، یکی از اصطلاحات به کار رفته در علم منطق بوده و به معنای استعداد شدید برای قبول یا عدم قبول یک اثر است.
برای کیف در تقسیم اولیه چهار قسم ذکر کرده اند:۱. کیفیات محسوسه؛۲. کیفیات نفسانیه؛۳. کیفیات مختص به کمیات؛۴. کیفیات استعدادی.
توضیح اصطلاح
کیف استعدادی، عبارت است از قوه و حالتی در شئ برای سرعت و سهولت تاثر، یا برای مقاومت و دفاع از تاثر سریع. به عبارت دیگر، استعداد شدید برای قبول یا عدم قبول یک اثر را کیف استعدادی گویند. از قسم اول به "قوّه" یا "قوّه طبیعیه"، و از قسم دوم به "لا قوّه" یا "لا قوّه طبیعیه" تعبیر می کنند. مثال قسم اول، مِمراضیت (علیل المزاج بودن و بُنیه ضعیف داشتن و آمادگی برای مریض شدن) و لین (آمادگی برای خرق و تفرّق) است و مثال قسم دوم، مِصحاحیت (بنیه قوی داشتن و استعداد برای دفع امراض و عدم قبول آنها) و صلابت (استعداد مقاومت در برابر خرق و تفرّق) است.
مستندات مقاله
در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است: • گرامی، محمدعلی، منطق مقارن.• خوانساری، محمد، منطق صوری.• مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد.• ابن سینا، حسین بن عبدالله، الشفا (منطق).• ابن سینا، حسین بن عبدالله، النجاة.
...