کیش شهر باستانی

کیش، شهر باستانی
از قدیمی ترین شهرهای بِینُ النَّهرِین باستان، حدود ۳۰۰۰پ م، در ساحل رود فرات، در اراضی جنوبی بغداد امروزی. ویرانه های شهر کیش را با نام تَلِ اَلْاُحَیْمِر می شناسند. شهر کیش با تشکیل پادشاهی کیش، در حدود ۲۷۰۰پ م، توسعه یافت و از شهرهای مهم سومر شد. تنها پس از احداث و توسعۀ بابِل در حدود ۲۰۰۰پ م بود که کیش اهمیت خود را ازدست داد و به حاشیه رانده شد. طراحی شهری کیش از الگوی رایج بین النهرینی تبعیت می کرد. ساختار شهر عبارت بود از زیگورات مرکزی، معابد خدایان، بازار، بخش مسکونی شهر، ارگ شهر، کاخ سلطان و حصار شهر. خیابان اصلی شهر از دروازۀ اصلی شهر آغاز شده و پس از گذر از بازار به میدان شهر و زیگورات می رسید. کاخ کیش در دورۀ سومری طرحی ممتاز داشت؛ یعنی هم مقر حکومتی و هم محل سکونتگاه کاهنان و کاتبان معابد بود. خشت، سازه اصلی بناهای کیش بود. کیش در دورۀ ساسانی رونقی گذرا یافت و بهرام پنجم یا گور (۴۲۰ـ ۴۳۸م) آن جا شکارگاه و کاخی ساخت که با گچ بری های زیبایش معروف است.