کیسینجر هنری

دانشنامه آزاد فارسی

کیسینْجِر، هِنْری (۱۹۲۳)(Kissinger, Henry)
هنری کیسینجر
دیپلمات امریکایی آلمانی تبار. با پشت سرگذاشتن حرفۀ دانشگاهی درخشان در دانشگاه هاروارد، رئیس جمهور نیکسون او را مشاور امنیت ملی (۱۹۶۹)، و سپس وزیر امور خارجه کرد (۱۹۷۳ـ۱۹۷۷). سفرهای او به شوروی و چین، روابط امریکا با این دو کشور را بهبود بخشید، و او در مذاکرات عقب نشینی امریکا از ویتنام (۱۹۷۳) و مذاکرات صلح اعراب ـ اسرائیل (۱۹۷۳ـ ۱۹۷۵) شرکت کرد. جایزۀ صلح نوبل ۱۹۷۳ به او و له دوک تو، دیپلمات ویتنام شمالی، برای تلاش های آنان در حل وفصل صلح آمیز جنگ ویتنام تعلق گرفت. در سفرهای محرمانه ای از پکن و مسکو دیدن کرد، که به تنش زدایی کلی انجامید. در افریقا در مذاکرات ناشی از بحران های آنگولا و رودزیا شرکت داشت (۱۹۷۶). ریگان، رئیس جمهور امریکا، او را رئیس کمیسیونی مرکب از دو حزب دموکرات و جمهوری خواه دربارۀ مسائل امریکای مرکزی کرد (۱۹۸۳). همگان او را قدرتمندترین عضو دولت نیکسون می دانستند. کیسینجر در فورت، واقع در باواریا، زاده شد. به امریکا مهاجرت کرد (۱۹۳۸). پس از خدمت در بخش ضد اطلاعات ارتش امریکا در آلمان، بورسیۀ هاروارد و متعاقباً یکی از مشاوران دولت شد. اولین کتاب خود سلاح های هسته ای و سیاست خارجی را در ۱۹۵۶ منتشر کرد و توانایی خود را در امور خارجی نشان داد. مشاور کندیو جانسون، و همچنین استاد علم حکومت در هاروارد (۱۹۶۲ـ ۱۹۶۹) بود. سایر آثارش عبارت اند از نیاز به انتخاب (۱۹۶۱)، مشارکت پُردردسر (۱۹۶۵)، سیاست خارجی امریکا، و جهان شفا یافته (۱۹۷۳) که زندگی نامۀ خودنوشت اوست.

پیشنهاد کاربران

بپرس