کیسه زبانان

کیسه زبانان ( Sacoglossa ) که «لیسه های دریایی شیره خوار» هم نامیده شده اند یک کلاد از حلزون های دریایی و لیسه های دریایی کوچک هستند که ویژگی آن ها، داشتن تنها یک ردیف دندان است. حدود ۳۰۰ گونه از پشت آبششان Opisthobranchia در کلاد کیسه زبانان قرار می گیرند.
کیسه زبانان کاملاً گیاه خوار هستند و از طریق گوارش محتویات درونی جلبک ها زندگی می کنند و به این خاطر «شیره خوار» نامیده شده اند.
دندان های تراشنده کیسه زبانان یا همان سوهانک radula آن ها تنها یک ردیف دارد ( یک ردیفه uniseriate است ) .
سوهانک آن ها به شکلی درآمده که دندانک های آن بتواند به یاخته های جلبک ها به راحتی نفوذ کند. برخلاف دیگر پشت آبششان، دندانک های کیسه زبانان پس از فرسوده شدن از بدن آن ها خارج نمی شود بلکه در هاگ کیسه ascus شکمی حباب دهانی باقی می مانند و دوباره جذب بدن می شوند.
برخی از گونه های کیسه زبان، دیسه دزد kleptoplast هستند یعنی پس از آن که جلبک ها را خوردند سبزدیسه chloroplast آن ها را در درون بافت های خود نگه داشته و از فوتوسنتزی که این سبزدیسه ها انجام می دهند به نفع خود استفاده می کنند. این ویژگی در میان جانوران بسیار نادر است. به خاطر این ویژگی، به حلزون های کیسه زبان، حلزون های «با سوخت خورشیدی» هم گفته اند. [ ۲]
کیسه زبانان به دو کلاد دسته بندی می شوند: خانواده های صدف دار که حلزون های حبابک دار Oxynoacea نامیده می شوند و خانواده های بی صدف که پَلمه آب ششان Plakobranchacea نام دارند.
گونه های صدف دار کیسه زبان در چهار خانواده به نام های Cylindrobullidae، Volvatellidae، Oxynoidae و Juliidae جای می گیرند.