کیست بیکر

کیست بیکر ( به انگلیسی: Baker's cyst ) بیرون زدگی غشاء سینوویال در زانو است. بدین معنا که غشای سینوویال به سمت عقب و همچنین پایین زانو امتداد می یابد. چنین وضعیتی در عقب مفصل زانو منجربه افزایش مایع در غشای فتق یافته می گردد. گاهی این حالت به علت افزایش مایع در بورس عقب زانو ایجاد می شود. کیست با اندازه های مختلف در قسمت پشتی داخلی ( خلفی داخلی ) زانو دیده می شود که به خصوص در حالت ایستاده آشکارتر است. [ ۱]
بیرون زدگی ( فتق ) اولیه نیست و معمولاً در ارتباط با بیماری هایی چون آرتروز و آرتریت روماتویید است. بیماران درد چندانی ندارند و گاهی گزارشی از درد خود را مطرح می کنند.
علایم و نشانه های کیست بیکر شامل:
• برجستگی غیرطبیعی در پشت زانو
• معمولاً کیست ها دردناک نیستند ولی گروهی از بیماران از درد پشت زانو شکایت دارند.
• واضح تر بودن برجستگی پشت زانو در حالت ایستاده با زانوهای صاف
در بیشتر موارد به درمان بیماری اولیه توجه می شود و کاری به خود کیست ندارند. در کودکان نیز به صورت خودبه خودی درمان می گردد.
به طور کلی درمان کیست بیکر شامل موارد ذیل است:
• استراحت
• بالا نگه داشتن اندام تحتانی
• کنترل فعالیت های روزمره. پرهیز از فعالیت هایی چون چهار زانو و دو زانو نشستن و پرهیز از اعمال جهشی، دویدن و بلند کردن اجسام سنگین.
• برخی از متخصصین تخلیه مایع داخل کیست را به همراه تزریق استات هیدروکورتیزون پیشنهاد می کنند.
• ممکن است جراحی انجام شود که بیشتر در موارد زیر مطرح است:
• کیست بیکر در بچه ها نیاز به درمان ندارد و با رشد بچه خودبخود خوب می شود بجز این ۳ حالت که نیازمند مداخلهٔ پزشکی است:
• کیست خیلی دردناک باشد
• کیست خیلی بزرگ باشد
• در مواردی که کیست بیکر به هیچ کدام از درمان های فوق پاسخ نداده باشد
• در صورت پارگی کیست درمان شامل موارد ذیل است:[ ۲]
• استراحت
• بالا نگه داشتن اندام
• تزریق کورتیکواسترویید در مفصل زانو