دمنه را گفتا که تا این بانگ چیست
با نهیب و سهم این آوای کیست ؟
رودکی ( از یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
کیست کش وصل تو ندارد سودکیست کش فرقت تو نگزاید؟
دقیقی ( از یادداشت ایضاً ).
نگه کرد تا کیست زیشان سوارعنان پیچ و گردنکش و نامدار.
فردوسی.
چه گویم که این بچه دیو کیست پلنگ دورنگ است یا خود پری است.
فردوسی.
که حسد هست دشمن ریمن کیست کو نیست دشمن دشمن ؟
عنصری ( از یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
کیست که گوید تو را مگرنخوری می می خور و داد طرب ز مستان بستان.
ابوحنیفه اسکافی.
کیست که پیغام من به شهر شروان بردیک سخن از من بدان مرد سخندان برد.
جمال الدین عبدالرزاق.
ای خدای بی نهایت جز تو کیست چون تویی بی حد و غایت جز تو کیست.
عطار.
کیست آن صوفی شکم خوار خسیس تا بود با چون شما شاهان جلیس.
مولوی.
کیست آن یوسف دل حق جوی توچون اسیری بسته اندر کوی تو.
مولوی.
کیست آن ظالم که از باد بروت ظلم کرده ست و خراشیده ست روت.
مولوی.
از آن بهره ورتر در آفاق کیست که در ملک رانی به انصاف زیست.
سعدی ( بوستان ).
که این را ندانم چه خوانند و کیست نخواهد به سامان در این ملک زیست.
سعدی ( بوستان ).
چنان است در مهتری شرط زیست که هر کهتری را بدانی که کیست.
سعدی ( بوستان ).
یا رب این شمع دل افروز ز کاشانه کیست جان ما سوخت بپرسید که جانانه کیست.
حافظ.
دولت صحبت آن شمع سعادت پرتوبازپرسید خدا را که به پروانه کیست.
حافظ.
بیشتر بخوانید ...