مذاکیر. [ م َ ] ( ع اِ ) ج ِ ذَکَر، به معنی نره و آلت رجولیت. آلات مردی : و ناف و معده و مذاکیر و حوالی آن بدین روغن ها چرب کنند صواب باشد. ( ذخیره خوارزمشاهی ) .+ عکس و لینک
