کیتْس، جان (۱۷۹۵ـ۱۸۲۱)(Keats, John)
کیتْس، جان
شاعر رمانتیک انگلیسی. قبل از مرگش در ۲۵سالگی، آثاری نویدبخش و درخشان تصنیف کرد.اشعار (۱۸۱۷)،اندومیون (۱۸۱۸)، قصاید بزرگ اش (به خصوص «قصیده برای بلبل» و «قصیده در وصف گلدان یونانی»، تصنیف در ۱۸۱۹ و انتشار در ۱۸۲۰)، و منظومه های روایی «ایزابلا یا ظرف ریحان»، «لامیا»، و «شامگاه اگنس قدیس»، همه حاکی از غنای شعری و استعداد او برای بهره گیری از اسطوره های کلاسیک، افسانه ها، و روایات قرون وسطایی است. کیتس در لندن متولد شد، از ۱۸۱۵ تا ۱۸۱۷ در بیمارستان گای به تحصیل پرداخت، اما درس پزشکی را ترک گفت و به شاعری روی آورد. در ۱۸۱۹ عاشق فنی براون (۱۸۰۲ـ ۱۸۶۵) شد. کیتس، که به مرض سل مبتلا بود، در ۱۸۲۰ برای بازیافتن سلامتی خود با کشتی به ایتالیا سفر کرد، امّا در رم درگذشت. انتشار نامه های او در ۱۸۴۸ ابزار ارزنده ای برای بررسی تحولات شعری او به دست منتقدین داد. شعر او عمدتاً به رابطۀ عشق و مرگ و زیبایی و زوال می پردازد. قصیده های وی توصیف عواطف شاعر در مرگ برادر و اخلاقیات انسانی است. «قصیده برای بلبل» نماد غلبۀ زیبایی بر مرگ است، مضمونی که در «قصیده در وصف گلدان یونانی» نیز تکرار شده است. در این قصیده نقوش روی گلدان مظاهر حقیقتی جاودانه اند، در حالی که «قصیده در وصف پاییز» تأکیدی بر باروری و پختگی کامل است.
کیتْس، جان
شاعر رمانتیک انگلیسی. قبل از مرگش در ۲۵سالگی، آثاری نویدبخش و درخشان تصنیف کرد.اشعار (۱۸۱۷)،اندومیون (۱۸۱۸)، قصاید بزرگ اش (به خصوص «قصیده برای بلبل» و «قصیده در وصف گلدان یونانی»، تصنیف در ۱۸۱۹ و انتشار در ۱۸۲۰)، و منظومه های روایی «ایزابلا یا ظرف ریحان»، «لامیا»، و «شامگاه اگنس قدیس»، همه حاکی از غنای شعری و استعداد او برای بهره گیری از اسطوره های کلاسیک، افسانه ها، و روایات قرون وسطایی است. کیتس در لندن متولد شد، از ۱۸۱۵ تا ۱۸۱۷ در بیمارستان گای به تحصیل پرداخت، اما درس پزشکی را ترک گفت و به شاعری روی آورد. در ۱۸۱۹ عاشق فنی براون (۱۸۰۲ـ ۱۸۶۵) شد. کیتس، که به مرض سل مبتلا بود، در ۱۸۲۰ برای بازیافتن سلامتی خود با کشتی به ایتالیا سفر کرد، امّا در رم درگذشت. انتشار نامه های او در ۱۸۴۸ ابزار ارزنده ای برای بررسی تحولات شعری او به دست منتقدین داد. شعر او عمدتاً به رابطۀ عشق و مرگ و زیبایی و زوال می پردازد. قصیده های وی توصیف عواطف شاعر در مرگ برادر و اخلاقیات انسانی است. «قصیده برای بلبل» نماد غلبۀ زیبایی بر مرگ است، مضمونی که در «قصیده در وصف گلدان یونانی» نیز تکرار شده است. در این قصیده نقوش روی گلدان مظاهر حقیقتی جاودانه اند، در حالی که «قصیده در وصف پاییز» تأکیدی بر باروری و پختگی کامل است.
wikijoo: کیتس،_جان_(۱۷۹۵ـ۱۸۲۱)