کیت جَرِت ( انگلیسی: Keith Jarrett؛ زادهٔ ۸ مهٔ ۱۹۴۵ ) پیانونواز و موسیقی دان جاز و کلاسیک اهل ایالات متحده آمریکا است. او در طول ۴۰ سال گذشته، به عنوان یکی از خلاق ترین نوازندگان دوران اخیر شناخته شده است. کسی که به عنوان یک بداهه نواز نابغه در سطح جهانی ستایش شده است؛ یک استاد پیانو جَز؛ و آهنگسازی که صدها قطعه برای گروه های مختلف جَز خود، و نیز کارهایی برای ارکستر، اجراهای تکنوازی و آنسامبل چمبر نوشته است.
او که متولد سال ۱۹۴۵ در شهر الن تاون واقع در ایالت پنسیلوانیاست، نوازندگی پیانو را در سه سالگی آغاز کرد. او بعد از اجراهایی در ویلیج ونگارد و جزکلاب های دیگر نیویورک، برای اولین بار ( ۱۹۶۴ ) به همراه پیام آوران جز آرت بلیکی تور برگزار کرد.
از ۱۹۶۶ تا ۱۹۶۸ به همراه کوارتت چارلز لوید با اجرای تور در سرتاسر دنیا و بیرون دادن آلبوم هایی پرفروش، سریعن تبدیل به گروهی تأثیرگذار در تحول صحنهٔ موسیقی جَز در اواخر دههٔ ۶۰ شدند.
بعد از آن او تریوی خود را به همراه چارلی هیدن و پل موتیان تشکیل داد و سپس در ۱۹۷۰ با گروه فیوژن الکتریک مایلز دیویس به عنوان نوازندهٔ پیانو الکتریک و ارگان کار کرد. تا اینکه در ۱۹۷۱ همکاری بلندمدت خود را با کمپانی ECM و تهیه کنندهٔ آلمانی مانفرد ایشر آغاز کرد، همکاری ای که تا به امروز ادامه داشته و نتیجهٔ آن ضبط بیش از ۶۰ آلبوم بوده است. آلبوم های تکنوازی حاصل از این همکاری، به تعریف دوبارهٔ نقش پیانو در موسیقی معاصر کمک زیادی کردند، از جمله آلبوم های کتاب راه ها ( ۱۹۸۷ ) ، پله کان ( ۱۹۷۶ ) ، کنسرت وین ( ۱۹۹۱ ) ، آلبوم بسیار موفق ملودی در شب، با تو ( ۱۹۹۱ ) که در دوران بیماری سندرم خستگی مزمن او ضبط شد و کنسرت کلن ( ۱۹۷۵ ) که تبدیل به پرفروش ترین آلبوم سولوی پیانوی تاریخ شد.
اما بسیاری، بهترین کارهای جرت را همکاری او با تریوی درخشان او متشکل ازگری پیکاک ( بیس ) و جک دجانت ( درام ) می دانند، تریویی که طی سه دههٔ اخیر با اجراهای متعدد و ضبط آلبوم هایی بینظیر از جمله استانداردها ( ۱۹۸۳ ) ، تغییرناپذیر ( ۱۹۸۷ ) و بدرود پرندهٔ سیاه ( ۱۹۹۱ ) - شاهکاری که به یادبود مایلز دیویس، دو هفته بعد از مرگ او ضبط شد - خود را به عنوان یکی از برترین تریوهای تاریخ جز معرفی کردند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاو که متولد سال ۱۹۴۵ در شهر الن تاون واقع در ایالت پنسیلوانیاست، نوازندگی پیانو را در سه سالگی آغاز کرد. او بعد از اجراهایی در ویلیج ونگارد و جزکلاب های دیگر نیویورک، برای اولین بار ( ۱۹۶۴ ) به همراه پیام آوران جز آرت بلیکی تور برگزار کرد.
از ۱۹۶۶ تا ۱۹۶۸ به همراه کوارتت چارلز لوید با اجرای تور در سرتاسر دنیا و بیرون دادن آلبوم هایی پرفروش، سریعن تبدیل به گروهی تأثیرگذار در تحول صحنهٔ موسیقی جَز در اواخر دههٔ ۶۰ شدند.
بعد از آن او تریوی خود را به همراه چارلی هیدن و پل موتیان تشکیل داد و سپس در ۱۹۷۰ با گروه فیوژن الکتریک مایلز دیویس به عنوان نوازندهٔ پیانو الکتریک و ارگان کار کرد. تا اینکه در ۱۹۷۱ همکاری بلندمدت خود را با کمپانی ECM و تهیه کنندهٔ آلمانی مانفرد ایشر آغاز کرد، همکاری ای که تا به امروز ادامه داشته و نتیجهٔ آن ضبط بیش از ۶۰ آلبوم بوده است. آلبوم های تکنوازی حاصل از این همکاری، به تعریف دوبارهٔ نقش پیانو در موسیقی معاصر کمک زیادی کردند، از جمله آلبوم های کتاب راه ها ( ۱۹۸۷ ) ، پله کان ( ۱۹۷۶ ) ، کنسرت وین ( ۱۹۹۱ ) ، آلبوم بسیار موفق ملودی در شب، با تو ( ۱۹۹۱ ) که در دوران بیماری سندرم خستگی مزمن او ضبط شد و کنسرت کلن ( ۱۹۷۵ ) که تبدیل به پرفروش ترین آلبوم سولوی پیانوی تاریخ شد.
اما بسیاری، بهترین کارهای جرت را همکاری او با تریوی درخشان او متشکل ازگری پیکاک ( بیس ) و جک دجانت ( درام ) می دانند، تریویی که طی سه دههٔ اخیر با اجراهای متعدد و ضبط آلبوم هایی بینظیر از جمله استانداردها ( ۱۹۸۳ ) ، تغییرناپذیر ( ۱۹۸۷ ) و بدرود پرندهٔ سیاه ( ۱۹۹۱ ) - شاهکاری که به یادبود مایلز دیویس، دو هفته بعد از مرگ او ضبط شد - خود را به عنوان یکی از برترین تریوهای تاریخ جز معرفی کردند.
wiki: کیت جرت