کیبنده

لغت نامه دهخدا

کیبنده. [ ب َ دَ / دِ ] ( نف ) منحرف شونده. ( از یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) :
ز اندرز موبد شکیبنده شد
سر از راه سوداش کیبنده شد .
ابوشکور بلخی ( از یادداشت ایضاً ).

فرهنگ عمید

۱. از راه برگردنده.
۲. روگرداننده: ز اندرز موبد شکیبنده شد / سر از راه سوداش کیبنده شد (ابوشکور: شاعران بی دیوان: ۹۹ ).

پیشنهاد کاربران

بپرس