کیایش. [ ک َ ی ِ ] ( اِمص ) قهاری و جباری ، و آن را کَیِش نیز گویند، و کیشمند یعنی صاحب قهر و خداوند جبر، چه مندصاحب است. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ). از برساخته های فرقه آذرکیوان است. رجوع به فرهنگ دساتیر ص 262 شود.
