لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
دانشنامه آزاد فارسی
صورتِ جمع کیانی که خود جمع کی است. در شاهنامۀ فردوسی، دومین سلسله پادشاهی افسانه ای ایران، پس از پیشدادیان است. پادشاهان این خاندان در شاهنامۀفردوسی به ترتیب عبارت اند از کیقباد، کیکاوس، کیخسرو، کیلهراسپ، کیگشتاسپ، بهمن، همای (دختر بهمن)، داراب و دارا (دارا دارایان). از ادبیات اوستایی و نیز از ادبیات پهلوی چنین برمی آید که حکومت این خاندان پیش از ظهور زردشت در زمان کیگشتاسپ کیانی آغاز شده بود. درخشان ترین دورۀ پهلوانی ایران به این دوره، که در آن پهلوانان ایران و توران روزگاری دراز با یکدیگر جنگیده اند و هنرهای پهلوانی و عیاری و توانایی های افسانه ای خود را به نمایش گذاشته اند، تعلق دارد. رستم، یل نامدار شاهنامه، در این دوره می زیسته است. از ویژگی های دوره کیانیان ظهور زردشت، پیامبر تاریخی ایرانیان، در زمان آن هاست.
wikijoo: کیانیان
پیشنهاد کاربران
اقوام کائید که بر گرفته شده از کاوی یا کَوی همان فرزندان کاوه آهنگر و کی قباد هستند که ریشه در روستای مشهد کاوه چادگان اصفهان ( ایالت پارتیکان باستان ) دارند که بعد از پیروزی بر ضحاک ( پادشاه آشور ) بعد
... [مشاهده متن کامل]
... [مشاهده متن کامل]
از رسیدن به قدرت به یاسوج ( تل خسرو ) و ایالت ممسنی ( ماماسن باستان ) و فارس و شوش و انشان و انزان و آرتا کوچ کرده اند
نگاه کنید به: «پیشدادیان و کیانیان» در همین لغتنامه