کیانوش سنجری باف ( زاده ۲۰ شهریور ۱۳۶۱ در تهران ) فعال دانشجویی، وبلاگ نویس و روزنامه نگار مستقل ایرانی است، که سابقه چندین بار بازداشت، زندانی شدن و حبس در سلول انفرادی را دارد. سنجری پس از مهاجرت به آمریکا مدتی را نیز با بخش فارسی صدای آمریکا همکاری کرد. وی پس از بازگشت به ایران در سال ۱۳۹۵ مجدداً دستگیر شد.
... [مشاهده متن کامل]
کیانوش سنجری یک دوره سخنگوی جبههٔ متحد دانشجویی بوده است او هم اکنون سخنگوی کمیته گزارشگران حقوق بشر و عضو جبههٔ دمکراتیک ایران است. وی همچنین وبلاگ نویس و عضو کانون وبلاگ نویسان ایران است و در وبلاگ خود به زبان انگلیسی، اخبار مربوط به زندانیان سیاسی ایران را پوشش می دهد. او همچنین از سال ۱۳۸۶ مسئولیت سخنگویی انجمن زندانیان سیاسی را - که توسط شماری از زندانیان سیاسی ایرانی تشکیل شده - به عهده داشته است.
کیانوش سنجری برای نخستین بار در سن ۱۷ سالگی در جریان تظاهرات دانشجویی در سالگرد واقعه تیر ۱۳۷۸ در اعتراض به تعطیلی روزنامه سلام ( حادثه کوی دانشگاه تهران ) بازداشت شد و چندین ماه در بازداشت انفرادی به سر برد. او پیش از آخرین بازداشت در تهران زندگی می کرده و بر اساس گزارش ها تحت نظر مأموران امنیتی بوده است.
اتهاماتی که وی بر پایهٔ آن در این سال ها بازداشت شده عبارت بوده است از «اقدام علیه امنیت کشور» و «تبلیغ علیه نظام» به استناد «عضویت در گروه دانشجویی غیرقانونی و سکولار»، شرکت در تجمعات اعتراضی، مصاحبه با رسانه های خارج از کشور، «سیاه نمایی شرایط زندان ها در وبلاگ» و سازماندهی تجمع در برابر دفتر سازمان ملل متحد در تهران در اعتراض به بازداشت اعضای جبههٔ متحد دانشجویی.
کیانوش سنجری آخرین بار در تاریخ ۸ اکتبر ۲۰۰۶ هنگام تهیه گزارش از درگیری میان نیروهای امنیتی و طرفداران یک روحانی طرفدار سکولاریسم در ایران به نام آیت الله کاظمینی بروجردی بازداشت شد. به گزارش سازمان عفو بین الملل کیانوش سنجری در محل نامعلومی در زندان انفرادی به سر می برد و عفو بین الملل از احتمال بیماری یا در معرض شکنجه بودن وی ابراز نگرانی کرد.
کیانوش سنجری دست کم ۹ بار بازداشت شده، روی هم رفته ۲ سال زندانی سیاسی بود و ۹ ماه از این مدت را در سلول انفرادی بازداشتگاه های امنیتی ۲۰۹، ۵۹ سپاه، بند ۲ الف معروف به ۳۲۵ سپاه، ۲۴۰ و بازداشتگاه اداره اطلاعات پلیس امنیتی تهران در سلول انفرادی محبوس بود. او در سلول انفرادی مورد شکنجه سفید قرار گرفته بود. سنجری به مجله سازمان عفو بین الملل نروژ گفته است: «این حالت شبیه نبردی است بین روح و جسم. در تنهایی مطلق نگه داشتن در سلول انفرادی، آزاردهنده ترین شکنجه سفید است. در ایران شکنجه سفید نامی است که زندانیان برای «در تنهایی مطلق نگه داشتن» ( در سلول انفرادی ) به کار می برند. این روش اثری بر جسم نمی گذارد اما فرد را به طور کامل گیج می کند. زندانیان هویت شان را از دست می دهند و حاضر می شوند به هر چیزی اعتراف کنند. این شیوه در زندان هایی که مانند زندان های معمولی نظارت نمی شوند، مانند بند ۲۰۹ زندان اوین در تهران، علیه مخالفان و خبرنگاران منتقد استفاده می شود. »
... [مشاهده متن کامل]
کیانوش سنجری یک دوره سخنگوی جبههٔ متحد دانشجویی بوده است او هم اکنون سخنگوی کمیته گزارشگران حقوق بشر و عضو جبههٔ دمکراتیک ایران است. وی همچنین وبلاگ نویس و عضو کانون وبلاگ نویسان ایران است و در وبلاگ خود به زبان انگلیسی، اخبار مربوط به زندانیان سیاسی ایران را پوشش می دهد. او همچنین از سال ۱۳۸۶ مسئولیت سخنگویی انجمن زندانیان سیاسی را - که توسط شماری از زندانیان سیاسی ایرانی تشکیل شده - به عهده داشته است.
کیانوش سنجری برای نخستین بار در سن ۱۷ سالگی در جریان تظاهرات دانشجویی در سالگرد واقعه تیر ۱۳۷۸ در اعتراض به تعطیلی روزنامه سلام ( حادثه کوی دانشگاه تهران ) بازداشت شد و چندین ماه در بازداشت انفرادی به سر برد. او پیش از آخرین بازداشت در تهران زندگی می کرده و بر اساس گزارش ها تحت نظر مأموران امنیتی بوده است.
اتهاماتی که وی بر پایهٔ آن در این سال ها بازداشت شده عبارت بوده است از «اقدام علیه امنیت کشور» و «تبلیغ علیه نظام» به استناد «عضویت در گروه دانشجویی غیرقانونی و سکولار»، شرکت در تجمعات اعتراضی، مصاحبه با رسانه های خارج از کشور، «سیاه نمایی شرایط زندان ها در وبلاگ» و سازماندهی تجمع در برابر دفتر سازمان ملل متحد در تهران در اعتراض به بازداشت اعضای جبههٔ متحد دانشجویی.
کیانوش سنجری آخرین بار در تاریخ ۸ اکتبر ۲۰۰۶ هنگام تهیه گزارش از درگیری میان نیروهای امنیتی و طرفداران یک روحانی طرفدار سکولاریسم در ایران به نام آیت الله کاظمینی بروجردی بازداشت شد. به گزارش سازمان عفو بین الملل کیانوش سنجری در محل نامعلومی در زندان انفرادی به سر می برد و عفو بین الملل از احتمال بیماری یا در معرض شکنجه بودن وی ابراز نگرانی کرد.
کیانوش سنجری دست کم ۹ بار بازداشت شده، روی هم رفته ۲ سال زندانی سیاسی بود و ۹ ماه از این مدت را در سلول انفرادی بازداشتگاه های امنیتی ۲۰۹، ۵۹ سپاه، بند ۲ الف معروف به ۳۲۵ سپاه، ۲۴۰ و بازداشتگاه اداره اطلاعات پلیس امنیتی تهران در سلول انفرادی محبوس بود. او در سلول انفرادی مورد شکنجه سفید قرار گرفته بود. سنجری به مجله سازمان عفو بین الملل نروژ گفته است: «این حالت شبیه نبردی است بین روح و جسم. در تنهایی مطلق نگه داشتن در سلول انفرادی، آزاردهنده ترین شکنجه سفید است. در ایران شکنجه سفید نامی است که زندانیان برای «در تنهایی مطلق نگه داشتن» ( در سلول انفرادی ) به کار می برند. این روش اثری بر جسم نمی گذارد اما فرد را به طور کامل گیج می کند. زندانیان هویت شان را از دست می دهند و حاضر می شوند به هر چیزی اعتراف کنند. این شیوه در زندان هایی که مانند زندان های معمولی نظارت نمی شوند، مانند بند ۲۰۹ زندان اوین در تهران، علیه مخالفان و خبرنگاران منتقد استفاده می شود. »
