کیالج

لغت نامه دهخدا

کیالج. [ ک َ ل ِ ] ( ع اِ ) ج ِ کیلجة. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ). ج ِ کیلجة، کیله که پیمانه ای است مر غله و آرد و جز آن را. ( آنندراج ). رجوع به کیلجة و کیله شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس