کیاءه

لغت نامه دهخدا

( کیاءة ) کیاءة. [ ک َ ءَ ] ( ع مص ) ترسیدن وبددل شدن. کی ٔ. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) ( از معجم متن اللغة ). رجوع به کی شود.

کیاءة. [ ک َ ءَ ] ( ع ص ) سست و بددل. کاء. کی ٔ. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). سست و ضعیف بددل و ترسو. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس