کیا، صادق (تهران ۱۲۹۹ـ۱۳۸۰ش)
کیا، صادق
کیا، صادق
مصحح، زبان شناس و متخصص فرهنگ و زبان های باستانی ایرانی. در ۱۳۲۰ش، از دانشگاه تهران در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی دانشنامۀ لیسانس گرفت و در ۱۳۲۳ش، پس از دریافت دانشنامۀ دکتری در رشتۀ ادبیات فارسی با سِمت دانشیاری در دانشکدۀ ادبیات دانشگاه تهران به تدریس مشغول شد. از میان زبان های ایرانی به زبان پهلوی توجه بیشتر داشت. در ۱۳۳۰ش، به دریافت درجۀ استادی زبان و ادب پهلوی نایل آمد. از ۱۳۴۵ش به بعد، که رشتۀ زبان شناسی و فرهنگ و زبان های باستانی به عنوان گروهی جداگانه در دانشکدۀ ادبیات تهران تشکیل شد، با وجود مسئولیت های اجرایی، همکاری خود را با گروه مذکور ادامه داد و درس گویش های ایرانی، به ویژه گویش های کرانۀ خزر و ارتباط زبان فارسی و عربی را در دوره های فوق لیسانس و دکترای این گروه تدریس می کرد. با همکاری محمد مقدم و ذبیح بهروز مجلۀایران کوده را منتشر کرد. علاوه بر استادی دانشکدۀ ادبیات مشاغل اجرایی و پژوهشی بسیاری، چون ریاست مرکز مردم شناسی و فرهنگ عامه، معاونت وزارت فرهنگ و هنر، و ریاست فرهنگستان زبان ایران را برعهده داشته است. مقالاتی از او به چاپ رسیده است. از تصحیحات اوست: مجمع الامثال محمدعلی حبله رودی (۱۳۴۳ش)؛ واژه نامۀ فارسی، بخش چهارم معیار جمالی شمس فخری اصفهانی (۱۳۳۷ش). از تألیفاتش: راهنمای گردآوری گویش ها (۱۳۴۰ش)؛ قلب در زبان عربی (۱۳۴۰ش)؛ گویش اختری (۱۳۷۱ش)؛ شاهنامه و مازندران (۱۳۵۷ش)؛ تاج و تخت (۱۳۴۸ش)؛ فرهنگ (۱۳۴۹ش).
کیا، صادق
کیا، صادق
مصحح، زبان شناس و متخصص فرهنگ و زبان های باستانی ایرانی. در ۱۳۲۰ش، از دانشگاه تهران در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی دانشنامۀ لیسانس گرفت و در ۱۳۲۳ش، پس از دریافت دانشنامۀ دکتری در رشتۀ ادبیات فارسی با سِمت دانشیاری در دانشکدۀ ادبیات دانشگاه تهران به تدریس مشغول شد. از میان زبان های ایرانی به زبان پهلوی توجه بیشتر داشت. در ۱۳۳۰ش، به دریافت درجۀ استادی زبان و ادب پهلوی نایل آمد. از ۱۳۴۵ش به بعد، که رشتۀ زبان شناسی و فرهنگ و زبان های باستانی به عنوان گروهی جداگانه در دانشکدۀ ادبیات تهران تشکیل شد، با وجود مسئولیت های اجرایی، همکاری خود را با گروه مذکور ادامه داد و درس گویش های ایرانی، به ویژه گویش های کرانۀ خزر و ارتباط زبان فارسی و عربی را در دوره های فوق لیسانس و دکترای این گروه تدریس می کرد. با همکاری محمد مقدم و ذبیح بهروز مجلۀایران کوده را منتشر کرد. علاوه بر استادی دانشکدۀ ادبیات مشاغل اجرایی و پژوهشی بسیاری، چون ریاست مرکز مردم شناسی و فرهنگ عامه، معاونت وزارت فرهنگ و هنر، و ریاست فرهنگستان زبان ایران را برعهده داشته است. مقالاتی از او به چاپ رسیده است. از تصحیحات اوست: مجمع الامثال محمدعلی حبله رودی (۱۳۴۳ش)؛ واژه نامۀ فارسی، بخش چهارم معیار جمالی شمس فخری اصفهانی (۱۳۳۷ش). از تألیفاتش: راهنمای گردآوری گویش ها (۱۳۴۰ش)؛ قلب در زبان عربی (۱۳۴۰ش)؛ گویش اختری (۱۳۷۱ش)؛ شاهنامه و مازندران (۱۳۵۷ش)؛ تاج و تخت (۱۳۴۸ش)؛ فرهنگ (۱۳۴۹ش).
wikijoo: کیا،_صادق_(تهران_۱۲۹۹ـ۱۳۸۰ش)