کیا، خجسته (تهران ۱۳۱۲ش)
نویسنده و هنرمند معاصر ایران. فرزند شفیع الله و از نوادگان شیخ فضل الله نوری و همسر امیرحسین جهانبگلو دانشور و محقق ایرانی. وی پس از فراغت از تحصیل در ایران و فرنگ، به کار تئاتر پرداخت. در ۱۳۴۳ش، همراه سهراب سپهری تئاتری به صحنه برد. سپس عضو گروه تئاتری به نام مروارید شد و در کنار علی سفیریان، اسماعیل شنگله و بهمن فرسی تحت سرپرستی سرکیسیان به کار پرداخت. وی سپس تجربه های تازه ای در تئاتر آزمود و با گروه ها و هنرمندان نوگرا به کار خود گسترش بیشتری بخشید. ازجمله با داود رشیدی، منوچهر انور و فریدون رهنما آثار بدیعی خلق کرد. آشنایی وی با نمایش نامه نویسانی چون اوژن یونسکو، ساموئل بکت و فریدریش دورنمات، زمینه خلق آثار نو را برای او فراهم کرد و نمایش نامه هایی با ساختار و موضوع جدید و متفاوت و خارج از قواعد معمول آزمود. خجسته کیا از پیشروان و بنیانگذاران تئاتر خیابانی در ایران بود و همزمان با این فعالیت، به نمایش نامه نویسی و پژوهش در زمینه های ادبی و هنری و فرهنگی نیز پرداخت. مطالعات فراوانی در زمینۀ اساطیر هندی و اصول و مسائل گیاه خواری داشت. وی نمایش نامه ای چهار قطعه ای به نام ستایش دریا و کتابی نیز به نام پژوهش نامۀ زنان و خانواده نوشته است. از آثار مشهور او کتاب خواب و پنداره است. وی در شاهنامه نیز پژوهش کرده و اثری به نام شاهنامه فردوسی و تراژدی آتنی نوشته است. از خجسته کیا ترجمه هایی نیز در دست است. ازجمله: گفت وگو با آشیش ناندی، در جست وجوی آزادی، گفت وگو با آیزایا برلین.
نویسنده و هنرمند معاصر ایران. فرزند شفیع الله و از نوادگان شیخ فضل الله نوری و همسر امیرحسین جهانبگلو دانشور و محقق ایرانی. وی پس از فراغت از تحصیل در ایران و فرنگ، به کار تئاتر پرداخت. در ۱۳۴۳ش، همراه سهراب سپهری تئاتری به صحنه برد. سپس عضو گروه تئاتری به نام مروارید شد و در کنار علی سفیریان، اسماعیل شنگله و بهمن فرسی تحت سرپرستی سرکیسیان به کار پرداخت. وی سپس تجربه های تازه ای در تئاتر آزمود و با گروه ها و هنرمندان نوگرا به کار خود گسترش بیشتری بخشید. ازجمله با داود رشیدی، منوچهر انور و فریدون رهنما آثار بدیعی خلق کرد. آشنایی وی با نمایش نامه نویسانی چون اوژن یونسکو، ساموئل بکت و فریدریش دورنمات، زمینه خلق آثار نو را برای او فراهم کرد و نمایش نامه هایی با ساختار و موضوع جدید و متفاوت و خارج از قواعد معمول آزمود. خجسته کیا از پیشروان و بنیانگذاران تئاتر خیابانی در ایران بود و همزمان با این فعالیت، به نمایش نامه نویسی و پژوهش در زمینه های ادبی و هنری و فرهنگی نیز پرداخت. مطالعات فراوانی در زمینۀ اساطیر هندی و اصول و مسائل گیاه خواری داشت. وی نمایش نامه ای چهار قطعه ای به نام ستایش دریا و کتابی نیز به نام پژوهش نامۀ زنان و خانواده نوشته است. از آثار مشهور او کتاب خواب و پنداره است. وی در شاهنامه نیز پژوهش کرده و اثری به نام شاهنامه فردوسی و تراژدی آتنی نوشته است. از خجسته کیا ترجمه هایی نیز در دست است. ازجمله: گفت وگو با آشیش ناندی، در جست وجوی آزادی، گفت وگو با آیزایا برلین.
wikijoo: کیا،_خجسته_(تهران_۱۳۱۲ش)