کی نشین. [ ک َ / ک ِ ن ِ ] ( نف مرکب ) آنکه بر جای کیان نشیند. آنکه جانشین شاهان بزرگ است : سزد گر بود نام او کی پشین که هم کی نشان است و هم کی نشین.نظامی ( اقبالنامه چ وحید ص 31 ).کی نشین. [ ک َ / ک ِ ن ِ ] ( اِخ ) مصحف کی پشین است. ( مزدیسنا و تأثیر آن در ادبیات پارسی تألیف معین ص 352 ). رجوع به کی پشین شود.