ککری

لغت نامه دهخدا

ککری.[ ک َ ] ( اِ ) به هندی خیار بادرنگ و کالک را میگویند. ( برهان ) ( آنندراج ). قسمی خیار. ( ناظم الاطباء ). || به هندی قثاء است. ( فهرست مخزن الادویه ).
ککری. [ ک َ ] ( اِخ ) نام شهری است در هندوستان. ( برهان ) :
پسر آن ملکی تو که به مردی بگشاد
ز عدن تا جروان وز جروان تا ککری.
فرخی ( از حاشیه برهان چ معین ).
ککری. [ ] ( اِ ) دجاجی که به فارسی ماکیان نامند. ( فهرست مخزن الادویه ). رجوع به کک شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس