کپور سرگنده

کپور سرگنده از ماهی های آب شیرین و یکی از کپورهای آسیایی است. تغذیه ان از پلانکتون های جانوری و گیاهی است.
ماهی کپور سر گنده دارای ارزش اقتصادی می باشد و تکثیر و پرورش مصنوعی آن نیز معمول است. پراکنش این ماهی در ایران حوضه دریای خزر و دیگر نقاط است.
دندان حلقی یک ردیفی ( ۴ - ۴ ) ؛ بیشینه درازا و وزن به ترتیب ۱۱۰سانتی متر و ۳۵ کیلوگرم ( میانگین ۳۸ سانتی متر و ۲۲۰۰ گرم ) ؛ سطح ساینده دندان های حلقی فاقد شیارند. شبه کپور نقره ای است اما در این ماهی کیل شکمی تیز محدودتر بوده و بین باله های لگنی و مخرج واقع شده اند و همچنین باله های سینه ای تا قاعده باله های لگنی می رسند؛ علاوه بر این رنگ آن تیره تر، سر بزرگتر و چشم پائین تر از محور طولی بدن قرار دارد؛ خارهای آبششی این ماهی نیز بسیار نزدیک به یکدیگر و در قاعده به هم چسبیده هستند. سرپوش آبششی به طور مشهودی از پایه باله سینه ای جلوتر رفته است.
محل اصلی زندگی این ماهی در رودخانه آمور می باشد. این ماهیان به صورت گروهی اقدام به تخم ریزی می کنند. تخمریزی در هنگام سیلابی بودن رودخانه و گل آلودگی آن صورت می گیرد. دمای مناسب آب برای تخم ریزی ۲۵ - ۲۲ درجه سانتی گراد می باشد. تعداد تخم ها ۱۲۰۰۰۰۰ - ۲۰۰۰۰۰ عدد و قطر آن ها ۱٫۱ - ۱ میلی متر می رسد. تخم ها به صورت شناور در آبند و پس از ۱٫۵ - ۱ روز تبدیل به لارو می شوند. لاروها پس از جذب کیسه زرده هنگامی که به طول ۸ - ۷ میلی متر می رسند، تغذیه فعال خود را آغاز می کنند. در محیط اصلی زندگی بلوغ جنسی در ماهیان نر ۷ - ۶ سالگی و در ماده ها ۸ - ۷ سالگی است.