دیکروسلیوم دندرتیکوم از مهم ترین ترماتودهای انگلی است. این کرم در داخل مجاری صفراوی کبد در گاو، گوسفند، بز، خوک، گراز و به ندرت انسان زندگی می کند. کم خونی، التهاب، یرقان، کاشکسی و سندرم هالزون از جمله عوارض مبتلا شدن به این انگل است. این انگل انتشار جهانی دارد.
کرمی است سرنیزه ای شکل که به ندرت در انسان باعث بیماری می شود ولی به صورت کاذب با خوردن جگر در انسان عفونت کاذب ایجاد می کند.
اندازه آن ها ۱۵ تا ۵ میلی متر و هرمافرودیت است و دارای دو بادکش دهانی و شکمی است. سکوم آن فاقد انشعابات جانبی است. دو عدد بیضه پشت سر هم درست عقب بادکش شکمی و جلو تخمدان قرار دارند که دو لوبوله هستند. تخمدان بیضی شکل و کوچک و یک لوبه، در خط وسط و متمایل به سمت راست زیر بیضه ها قرار دارد و رحم بیشتر بخش خلفی بدن ( ۲/۳ انتهایی کرم ) را اشغال کرده است و حاوی تعداد زیادی تخم است. منفذ تناسلی جلوی بادکش شکمی قرار گرفته است.
کرم بالغ تخم های خودش را توسط مدفوع به بیرون دفع می کند این تخم ها در صورتی که توسط میزبان واسط اولیه از گروه حلزون های خاکزی خورده شوند در بدن آن ها میراسیدیوم تشکیل می شود. حلزون های میزبان واسط عبارتند از: سیونلا لوبریکا ( Cionella lubrica ) ، هلیسلا ( Helicella ) و زبرینا دتریتا ( Zebrina detrita )
میراسیدیوم سپس تبدیل به اسپوروسیست نسل I و II می شود. از اسپوروسیست نسل II مستقیماً سرکر ( cercaria ) به وجود می آید که سرکرها در هوای مرطوب و بارانی از بدن حلزون ها توسط یکسری از ترشحات لعاب دار و ژلاتینی یا Slime – balls خارج می شوند که این توده حاوی توده های سرکری است که این توده های ژلاتینی مورد تغذیه میزبان واسط ثانویه از گروه مورچه های formica fusca قرار می گیرد.
سرکرها در بدن مورچه به متاسرکر تبدیل می شود ( مخصوصاً در سیستم عصبی مورچه ها به ویژه در مغز مورچه ها متاسرکر تشکیل می شود و باعث فلجی عضلات فکی مورچه ها می شود در نتیجه تغذیه نکرده و فلج می شود و روی علوفه می ماند و مورد تغذیه میزبان نهایی قرار می گیرد ) .
چون انسان معمولاً کمتر تمایل به استفاده از غذاهای دارای مورچه دارد کمتر آلوده به دیکروسلیوم می شود. متاسرکرهای خورده شده توسط میزبان نهایی به خاطر کموتاکسی شدید به طور مستقیم از داخل روده از طریق مجرای کلدوک از روده وارد کبد می شود و مجاری را آلوده می کند. سپس بالغ شده تخم تولید می کند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفکرمی است سرنیزه ای شکل که به ندرت در انسان باعث بیماری می شود ولی به صورت کاذب با خوردن جگر در انسان عفونت کاذب ایجاد می کند.
اندازه آن ها ۱۵ تا ۵ میلی متر و هرمافرودیت است و دارای دو بادکش دهانی و شکمی است. سکوم آن فاقد انشعابات جانبی است. دو عدد بیضه پشت سر هم درست عقب بادکش شکمی و جلو تخمدان قرار دارند که دو لوبوله هستند. تخمدان بیضی شکل و کوچک و یک لوبه، در خط وسط و متمایل به سمت راست زیر بیضه ها قرار دارد و رحم بیشتر بخش خلفی بدن ( ۲/۳ انتهایی کرم ) را اشغال کرده است و حاوی تعداد زیادی تخم است. منفذ تناسلی جلوی بادکش شکمی قرار گرفته است.
کرم بالغ تخم های خودش را توسط مدفوع به بیرون دفع می کند این تخم ها در صورتی که توسط میزبان واسط اولیه از گروه حلزون های خاکزی خورده شوند در بدن آن ها میراسیدیوم تشکیل می شود. حلزون های میزبان واسط عبارتند از: سیونلا لوبریکا ( Cionella lubrica ) ، هلیسلا ( Helicella ) و زبرینا دتریتا ( Zebrina detrita )
میراسیدیوم سپس تبدیل به اسپوروسیست نسل I و II می شود. از اسپوروسیست نسل II مستقیماً سرکر ( cercaria ) به وجود می آید که سرکرها در هوای مرطوب و بارانی از بدن حلزون ها توسط یکسری از ترشحات لعاب دار و ژلاتینی یا Slime – balls خارج می شوند که این توده حاوی توده های سرکری است که این توده های ژلاتینی مورد تغذیه میزبان واسط ثانویه از گروه مورچه های formica fusca قرار می گیرد.
سرکرها در بدن مورچه به متاسرکر تبدیل می شود ( مخصوصاً در سیستم عصبی مورچه ها به ویژه در مغز مورچه ها متاسرکر تشکیل می شود و باعث فلجی عضلات فکی مورچه ها می شود در نتیجه تغذیه نکرده و فلج می شود و روی علوفه می ماند و مورد تغذیه میزبان نهایی قرار می گیرد ) .
چون انسان معمولاً کمتر تمایل به استفاده از غذاهای دارای مورچه دارد کمتر آلوده به دیکروسلیوم می شود. متاسرکرهای خورده شده توسط میزبان نهایی به خاطر کموتاکسی شدید به طور مستقیم از داخل روده از طریق مجرای کلدوک از روده وارد کبد می شود و مجاری را آلوده می کند. سپس بالغ شده تخم تولید می کند.
wiki: کپلک جگر نیشتری