کپسول آندوسکوپی یک روش برای ضبط تصاویر داخلی دستگاه گوارش به منظور مقاصد تشخیصی در حوزه پزشکی است. کپسول ( مانند یک قرص رادیویی ) مشابه با یک کپسول دارویی استاندارد است، اگر چه کمی بزرگ تر است و دارای یک دوربین کوچک و مجموعه ای از LEDهایی است که توسط یک باتری تغذیه شده اند. پس از آنکه بیمار کپسول را فرو ببرد، این کپسول از مسیر دستگاه گوارش عبور می کند و در هر ثانیه تعدادی عکس برداری انجام می دهد سپس تصاویر به صورت بی سیم به یک آرایه گیرنده متصل به یک دستگاه پرتابل ضبط کننده که توسط بیمار قابل حمل است منتقل می شود. استفاده عمده از کپسول آندوسکوپی به معاینه و مشاهده مناطق روده کوچک مربوط می شود. نکته مهم این است که این نواحی توسط انواع دیگر آندوسکوپی مانند کولونوسکوپی یا ازوفاگوگاسترودئودنوسکوپی ( EGD ) دیده نمی شود.
... [مشاهده متن کامل]
Esophagogastroduodenoscopy ) EGِD ) ، یک دوربین متصل به یک لوله انعطاف پذیر طولانی است که برای مشاهده قسمت فوقانی دستگاه گوارش، یعنی مری، معده و آغاز قسمت ابتدایی روده کوچک به نام دوازدهه به کار می رود. همچنین به وسیله یک کولونوسکوپ وارد شده از طریق رکتوم ( مقعد ) می توان کولون ( روده بزرگ ) و قسمت دیستال روده کوچک و همچنین ترمینال ایلئوم را مشاهده کرد. با این حال این دو نوع آندوسکوپی نمی تواند اکثر بخش های میانی روده کوچک را نمایان سازد. کپسول آندوسکوپی همچنین برای بررسی قسمت هایی از دستگاه گوارش مورد استفاده قرار می گیرد که نمی تواند با سایر انواع آندوسکوپی دیده شود. این روش تصویربرداری وقتی که بیمار در روده کوچک خود مشکوک به بیماری است مفید واقع می شود و همچنین می تواند گاهی اوقات برای پیدا کردن محل خونریزی گوارشی یا علت درد ناگهانی شکم مانند بیماری کرون استفاده شود. با این حال، بر خلاف EGD یا کولونوسکوپی، نمی توان این روش را برای درمان آسیب شناسی ( پاتولوژی ) مورد استفاده قرار داد. دلایل متداول برای استفاده از کپسول آندوسکوپی عبارتند از تشخیص خونریزی غیرقابل توضیح، کمبود آهن یا درد شکمی، جستجو برای پولیپ، زخم و تومور روده کوچک و تشخیص بیماری التهابی روده. تصاویری که توسط دوربین مینیاتوری در طول یک جلسه جمع آوری می شوند، به صورت بی سیم به یک گیرنده خارجی که توسط بیمار پوشیده شده است، فرستاده می شود. این ارتباط بی سیم به واسطه هریک از باندهای مناسب فرکانسی صورت می گیرد. سپس تصاویر جمع آوری شده برای نمایش، بررسی و تشخیص به یک کامپیوتر منتقل می شوند. از یک سیگنال فرکانس رادیویی به منظور تعیین مکان دقیق کپسول و ردیابی آن به طور زنده و لحظه ای در داخل بدن و دستگاه گوارش استفاده می شود. هنوز مشخص نیست که آیا کپسول آندوسکوپی می تواند جایگزینی برای گاستروسکوپی در مورد افرادی که بیماری سیروز دارند، محسوب شود یا خیر.
... [مشاهده متن کامل]
Esophagogastroduodenoscopy ) EGِD ) ، یک دوربین متصل به یک لوله انعطاف پذیر طولانی است که برای مشاهده قسمت فوقانی دستگاه گوارش، یعنی مری، معده و آغاز قسمت ابتدایی روده کوچک به نام دوازدهه به کار می رود. همچنین به وسیله یک کولونوسکوپ وارد شده از طریق رکتوم ( مقعد ) می توان کولون ( روده بزرگ ) و قسمت دیستال روده کوچک و همچنین ترمینال ایلئوم را مشاهده کرد. با این حال این دو نوع آندوسکوپی نمی تواند اکثر بخش های میانی روده کوچک را نمایان سازد. کپسول آندوسکوپی همچنین برای بررسی قسمت هایی از دستگاه گوارش مورد استفاده قرار می گیرد که نمی تواند با سایر انواع آندوسکوپی دیده شود. این روش تصویربرداری وقتی که بیمار در روده کوچک خود مشکوک به بیماری است مفید واقع می شود و همچنین می تواند گاهی اوقات برای پیدا کردن محل خونریزی گوارشی یا علت درد ناگهانی شکم مانند بیماری کرون استفاده شود. با این حال، بر خلاف EGD یا کولونوسکوپی، نمی توان این روش را برای درمان آسیب شناسی ( پاتولوژی ) مورد استفاده قرار داد. دلایل متداول برای استفاده از کپسول آندوسکوپی عبارتند از تشخیص خونریزی غیرقابل توضیح، کمبود آهن یا درد شکمی، جستجو برای پولیپ، زخم و تومور روده کوچک و تشخیص بیماری التهابی روده. تصاویری که توسط دوربین مینیاتوری در طول یک جلسه جمع آوری می شوند، به صورت بی سیم به یک گیرنده خارجی که توسط بیمار پوشیده شده است، فرستاده می شود. این ارتباط بی سیم به واسطه هریک از باندهای مناسب فرکانسی صورت می گیرد. سپس تصاویر جمع آوری شده برای نمایش، بررسی و تشخیص به یک کامپیوتر منتقل می شوند. از یک سیگنال فرکانس رادیویی به منظور تعیین مکان دقیق کپسول و ردیابی آن به طور زنده و لحظه ای در داخل بدن و دستگاه گوارش استفاده می شود. هنوز مشخص نیست که آیا کپسول آندوسکوپی می تواند جایگزینی برای گاستروسکوپی در مورد افرادی که بیماری سیروز دارند، محسوب شود یا خیر.
