( کوکوة ) کوکوة. [ ک َ ک َ وَ ] ( ع مص ) جنبیدن در رفتار و شتافتن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ): کوکی الرجل کوکوة؛ جنبید در رفتار و شتافت. ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || دویدن کوتاه قامت. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).کوکوه. [ ک ُ / کو ک ُ وَ / وِ ] ( اِ ) به معنی کوکنک است که جغد باشد. ( برهان ) ( آنندراج ). کوکن و جغد. ( ناظم الاطباء ). کوکه. کوکن. کوتنک. جغد. ( فرهنگ فارسی معین ).
