کوکنار خانه

درست می کردند؛ دیگر تیغ زدنی در کار نبود. این شربت تا ٤٠ سال پیش نیز به آسانی خرید و فروش می شد و مردم از آن بهره می بردند. شربتی اما در کوکنارخانه درست می کردند که شربت کوکنار نام داشت. بسیاری از مردم به ویژه کسانی که به مصرف تریاک معتاد بودند، صبح ها شربت کوکنار می نوشیدند، پاره ای نیز عصرها به کوکنارخانه ها رفته، شربت کوکنار می نوشیدند و پس از میزانی از سرخوشی، برای ادامه تفریحاتی سالم و ناسالم که آن زمان بود، به قهوه خانه می رفتند. کوکنارخانه ها را شاید هم تراز شیره کش خانه های قدیم بتوان دانست. کسانی که به کوکنار وابستگی داشتند، آن جاها تنها شربت را می نوشیدند و کوکنارخانه ها مکانی برای وقت گذرانی نبود. آن جا را شاید از نظر گذران زمان به مرکزهای فست فود در روزگار کنونی بتوان شبیه دانست که تنها شربت را به تندی باید مصرف می کردند.