کوکسیدیومایکوزیس

کوکسیدیومایکوزیس ( به انگلیسی: Coccidioidomycosis ) یا تب دره یک بیماری قارچی ناشی از گونه های Coccidioides است . این موجودات در خاک مناطق نسبتاً کم آب زندگی می کنند از جمله جنوب غربی ایالات متحده آمریکا، بخشهایی از مکزیک و جنوب امریکا. اغلب افرادی در معرض این بیماری هستند که فعالیت هایشان آنها را در معرض گرد و غبار و خاک آلوده به قارچ قرار می دهد ( مانند ساخت و ساز، کار کشاورزی، آموزش های نظامی و اکتشافات باستان شناسی )
روش ابتلا به Coccidioides با استنشاق اسپور قارچ است . پس از استنشاق آن هاگ در ریه ها، از ( arthroconidia ) به سلول های کروی به نام "spherules تبدیل می شود. ۷ تا ۲۱ روز پس از قرار گرفتن فرد در معرض هاگ یک عفونت حاد تنفسی شبیه آنفلوآنزا رخ می دهد که معمولاً بهبود می یابد. با این حال، این عفونت ممکن است به صورت متناوب در یک وضعیت مزمن ریوی یا انتشار به مننژ، استخوان، مفاصل، کلیه، و بافت های زیر پوستی و جلدی ادامه یابد ( عفونت های خارج ریوی Extrapulmonary ) . حدود ۲۵٪ از بیماران مبتلا به بیماری منتشر ( به خصوص موارد درمان نشده ) به مننژیت مبتلا می شوند. شش ها شایع ترین مناطق آسیب دیده هستند. در ۶۰ - ۶۵% از افراد مبتلا به coccidioidomycosis، عفونت ریوی دیده می شود. عوارض این بیماری عبارتند از سرفه، تب، کاهش وزن و خستگی.
عفونت قارچی می تواند با تهیه لام میکروسکوپی از سلول های تشخیصی در مایعات بدن ، exudates، بزاق و بیوپسی بافت تشخیص داده شود.
درمان با داروهای ضد قارچ مانند فلوکونازول ( fluconazole ) و آمفوتریسین بی ( amphotericin ) می باشد.