کوکتیل
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
( اسم ) مخلوطی از مشروبات مختلف ( جین ویسکی و غیره ) .
کوکتل
پیشنهاد کاربران
باده ٔ پشت دار. [ دَ / دِ ی ِ پ ُ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) شرابی که چیزهای قوت دهنده ٔ مستی در آن آمیخته باشد. مقابل باده ٔ بی پشت . رجوع به آنندراج شود.