کوکبه دار

لغت نامه دهخدا

کوکبه دار. [ ک َ / کُو ک َ ب َ / ب ِ ] ( نف مرکب ) دارنده کوکبه. آنکه پیشاپیش پادشاهان کوکبه حمل کند :
چو آن کوکب از برج خود شد روان
تویی کوکبه دار آن خسروان.
نظامی.
و رجوع به کوکبه ( معنی آخر ) شود.

فرهنگ فارسی

دارنده کوکبه . آنکه پیشاپیش پادشاهان کوکبه حمل کند.

پیشنهاد کاربران

جاه و جلال
چو آن کوکب از برج خود شد روان
توئی کوکبه دار آن خسروان
✏ �نظامی�