کوکبه دار. [ ک َ / کُو ک َ ب َ / ب ِ ] ( نف مرکب ) دارنده کوکبه. آنکه پیشاپیش پادشاهان کوکبه حمل کند : چو آن کوکب از برج خود شد روان تویی کوکبه دار آن خسروان.
نظامی.
و رجوع به کوکبه ( معنی آخر ) شود.
فرهنگ فارسی
دارنده کوکبه . آنکه پیشاپیش پادشاهان کوکبه حمل کند.
