کوچکین رنجور بود و آن وسط
بر جنازه ی آن بزرگ آمد فقط.
مولوی ( مثنوی ).
متوفی شدن بزرگین از شهزادگان و آمدن برادر میانین به جنازه برادر که آن کوچکین صاحب فراش بود. ( مثنوی مولوی نیکلسن ج 6 ص 541 ). آن پسر کوچکین با پدر گفت... ( ترجمه دیاتسارون ). آن پسر کوچکین هرچه بخش خود بود همه فراهم آورد و رفت. ( ترجمه دیاتسارون ص 298 ).
