کوچه گردی

لغت نامه دهخدا

کوچه گردی. [ چ َ / چ ِ گ َ ] ( حامص مرکب ) عمل و حالت کوچه گرد. محله گردی. ( فرهنگ فارسی معین ).
- امثال :
یا کوچه گردی می شود یا خانه داری ؛ به سرزنش به زنانی که بسیار به مهمانی و گردش روند، گویند. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
|| طوافی. || خانه بدوشی. دربدری. ( فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ فارسی

عمل و حالت کوچه گرد محله گردی . ۲ - طوافی . ۳ - خانه بدوشی دربدری .

پیشنهاد کاربران

بپرس