کوپید فاتح (تابلو نقاشی). Amor Vincit Omnia ( "عشق همه چیز را تسخیر می کند" در لاتین، که در انگلیسی با نام های مختلفی از جمله Amor Victorious , Victorious Cupid , Love Triumphant , Love Victorious، یا Love Earthly شناخته می شود ) یک نقاشی از کاراواجو، هنرمند باروک ایتالیایی است.
نقاشی کوپید فاتح، آمور یا کوپید رومی را نشان می دهد که بال های عقاب تیره ای به تن دارد، نیمه نشسته یا در حال جست و خیز روی چیزی شبیه به میز. در اطراف او ابزارآلات بشر ساخت همچون ویولن و عود، زره، قطب نما، دفتر نت و گونیا درهم و لگدمال زیر پای کوپید دیده می شوند. این نقاشی بیانگر خطی از اشعار کوتاه ویرژیل ( Eclogues ) ، با این مضمون است: Omnia Vincit Amor et nos cedamus amori ( "عشق همه چیز را فتح می کند، بگذار همه تسلیم عشق شویم" ) . نسخه خطی موسیقی روی زمین یک "V" بزرگ را نشان می دهد که احتمالاً اشاره به دستاوردهای مارکسی وینچنزو جوستینیانی، کلکسیونر آثار هنری و اشرافی معروف ایتالیایی، دارد که برای آثار کاراواجو بیش از آثار هنری دیگر ارزش قائل بوده است. [ ۱]
موضوع کوپید موضوع رایج دوران کاراواجو بود. [ ۲] در حالیکه آثار دیگر، مانند کوپید خفته اثر باتیستلو کاراچیولو، یک نسخه ایده آل و تقریباً رایج از کوپید را ارائه می دهند، تصویر کاراواجو از کوپید غیر معمول و بر خلاف تصورات رایج از او است. به کارگیری سایه روشن دراماتیک توسط نقاش و ایجاد وضوح بالا از طراحی، تابلو را به یک تابلوی عکس شبیه ساخته است. علیرغم نشانه های روشنِ بهره گیری از یک مدل زنده توسط نقاش، ژست کوپید در طراحی کاراواجو شباهت غیرقابل انکاری با مجسمه نابغه پیروزی اثر میکل آنژ دارد که هم اکنون در کاخ قدیمی ( Palazzo Vecchio ) شهر فلورانس به نمایش گذاشته شده است. ظاهراً کاراواجو این ژست را در نظر داشته است.
اوراتسیو جنتیلسکی بال ها را به کاراواجو به عنوان تکیه گاه برای استفاده در نقاشی قرض داد، و این اتفاق اجازه می دهد تا تاریخ گذاری نسبتاً دقیقی بین سال های ۱۶۰۲ تا ۱۶۰۳ برای زمان نقاشی انجام شود. از همان ابتدا در مدح این نقاشی، اشعار و اپیگرام هایی ( ستایش نامه ) نوشته شد. در یکی از آنها برای ستایش این تابلو از عبارتی ویرژیلی به زبان لاتین با عنوان Omnia Vincit Amor استفاده شد. اما این عنوان، رسماً در سال ۱۶۷۲ در زندگی نامهٔ کاراواجو نوشته جیووانی پیترو بلوری برای تابلو مطرح شد. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنقاشی کوپید فاتح، آمور یا کوپید رومی را نشان می دهد که بال های عقاب تیره ای به تن دارد، نیمه نشسته یا در حال جست و خیز روی چیزی شبیه به میز. در اطراف او ابزارآلات بشر ساخت همچون ویولن و عود، زره، قطب نما، دفتر نت و گونیا درهم و لگدمال زیر پای کوپید دیده می شوند. این نقاشی بیانگر خطی از اشعار کوتاه ویرژیل ( Eclogues ) ، با این مضمون است: Omnia Vincit Amor et nos cedamus amori ( "عشق همه چیز را فتح می کند، بگذار همه تسلیم عشق شویم" ) . نسخه خطی موسیقی روی زمین یک "V" بزرگ را نشان می دهد که احتمالاً اشاره به دستاوردهای مارکسی وینچنزو جوستینیانی، کلکسیونر آثار هنری و اشرافی معروف ایتالیایی، دارد که برای آثار کاراواجو بیش از آثار هنری دیگر ارزش قائل بوده است. [ ۱]
موضوع کوپید موضوع رایج دوران کاراواجو بود. [ ۲] در حالیکه آثار دیگر، مانند کوپید خفته اثر باتیستلو کاراچیولو، یک نسخه ایده آل و تقریباً رایج از کوپید را ارائه می دهند، تصویر کاراواجو از کوپید غیر معمول و بر خلاف تصورات رایج از او است. به کارگیری سایه روشن دراماتیک توسط نقاش و ایجاد وضوح بالا از طراحی، تابلو را به یک تابلوی عکس شبیه ساخته است. علیرغم نشانه های روشنِ بهره گیری از یک مدل زنده توسط نقاش، ژست کوپید در طراحی کاراواجو شباهت غیرقابل انکاری با مجسمه نابغه پیروزی اثر میکل آنژ دارد که هم اکنون در کاخ قدیمی ( Palazzo Vecchio ) شهر فلورانس به نمایش گذاشته شده است. ظاهراً کاراواجو این ژست را در نظر داشته است.
اوراتسیو جنتیلسکی بال ها را به کاراواجو به عنوان تکیه گاه برای استفاده در نقاشی قرض داد، و این اتفاق اجازه می دهد تا تاریخ گذاری نسبتاً دقیقی بین سال های ۱۶۰۲ تا ۱۶۰۳ برای زمان نقاشی انجام شود. از همان ابتدا در مدح این نقاشی، اشعار و اپیگرام هایی ( ستایش نامه ) نوشته شد. در یکی از آنها برای ستایش این تابلو از عبارتی ویرژیلی به زبان لاتین با عنوان Omnia Vincit Amor استفاده شد. اما این عنوان، رسماً در سال ۱۶۷۲ در زندگی نامهٔ کاراواجو نوشته جیووانی پیترو بلوری برای تابلو مطرح شد. [ ۳]
wiki: کوپید فاتح (تابلو نقاشی)