کوپِر، لِئون (۱۹۳۰)(Cooper, Leon)
کوپِر، لِئون
فیزیک د ان امریکایی. در ۱۹۵۵، تحقیق در زمینۀ پدیدۀ ابررسانایی را آغاز کرد. بنابر نظر کوپر، الکترون ها در دماهای بسیار پایین به صورت زوج به یکدیگر مقید می شوند. به همین سبب آن ها را زوج های کوپر می نامند. در این حالت، مقاومت الکتریکی در برابر عبور آن ها در جامدات از میان می رود. او به سبب فعالیت در نظریۀ ابررسانایی، به جایزۀ نوبل فیزیک ۱۹۷۲ دست یافت. این جایزه مشترکاً به او، جان باردین و جی رابرت شریفر اعطا شد. کوپر در نیویورک زاده شد. در دانشگاه کُلُمبیای نیویورک درس خواند و متخصص نظریۀ میدان کوانتومی شد. این نظریه با برهم کنش بین ذرات و میدان ها در سامانه های زیراتمی سروکار دارد. کوپر با جان باردین در دانشگاه ایلینوی به پژوهش پرداخت و در ۱۹۵۸، به دانشگاه براون در رود آیلند، منتقل شد. در ۱۹۷۸، به مدیریت مرکز علوم عصبی دانشگاه براون برگزیده شد. در حالی که کاهش مقاومت در بسیاری از فلزات تدریجی است، ناپدید شدن مقاومت در ابررساناها، پایین تر از دمای معینی ناگهان اتفاق می افتد. آزمایش نشان می دهد که این دما به صورت معکوس با جرم هسته ها ارتباط دارد. کوپر نشان داد الکترونی که در شبکۀ بلور در حرکت است یون های مثبت را به خود جذب می کند و شبکه را اندکی تغییر شکل می دهد. این امر منجربه تراکم لحظه ای بار مثبت می شود که خود، جذب الکترون دوم را به دنبال دارد. این دو الکترون همان زوج کوپرند. هرچند الکترون های موجود در زوج فقط به صورت ضعیف در قید یکدیگرند، اما باردین، کوپر، و شریفر نشان دادند همۀ این الکترون ها حالت کوانتومی واحد، و تکانۀ واحدی دارند. پراکندگی فردفرد الکترون ها هیچ تأثیری در این تکانه ندارد. این امر باعث می شود مقاومت اَبَررسانا به صفر برسد. زوج های کوپر در بالاتر از دمای بحرانی تشکیل نمی شوند و در چنین دمایی، خاصیت ابررسانایی ناپدید می شود. کوپر علاوه بر نظریه پردازی دربارۀ دستگاه مرکزی اعصاب، در زمینۀ توزیع حافظه و بازشناسی نویسه نیز تحقیق می کرد. کتاب مفهوم و ساختار فیزیک، اثر او، در ۱۹۶۸ به چاپ رسید.
wikijoo: کوپر،_لیون_(۱۹۳۰)