کوپا ریو (تورنمنت بین المللی). کوپا ریو ( جام ریو ) اولین تورنمنت بین قاره ای فوتبال باشگاهی با حضور تیم هایی از اروپا و آمریکای جنوبی بود که در دو نوبت در سال های ۱۹۵۱ و ۱۹۵۲ در برزیل برگزار شد. هر دو نسخه توسط کنفدراسیون ورزشی برزیل، فدراسیون فوتبال برزیل و بدنه اصلی ورزش سازماندهی و تأیید شدند. این مسابقات اغلب در برزیل به عنوان یک تورنمنت رسمی در نظر گرفته می شود، حداقل تا آنجا که به باشگاه های برزیل مربوط می شود ( از سال ۱۹۵۵، اساسنامه فیفا، مسابقات باشگاهی بین المللی را که منحصراً توسط اتحادیه های ملی فوتبال تأیید می شود، رسمی تلقی نمی کند ) . [ ۱] [ ۲] [ نکته ۱] [ نکته ۲] [ نکته ۳] نام کوپا ریو، ادای احترامی به شهر ریو دو ژانیرو بود. نسخه ۱۹۵۱ این رقابت ها نیز توسط اتحادیه فوتبال برزیل و مطبوعات به عنوان «جام جهانی باشگاه ها» یا «جام قهرمانان جهان» مورد استقبال قرار گرفت. اگرچه ممکن است برخی از رقابت های باشگاهی قبلی ( قهرمانی فوتبال جهان، جام سیر توماس لیپتون، کوپا ملت ها ) به عنوان «مسابقه باشگاه های جهان» شناخته شده باشند، کوپا ریو اولین تلاش برای ایجاد جام جهانی باشگاه ها با دامنه بین قاره ای بود.
دو دوره کوپا ریو در سال های ۱۹۵۱ و ۱۹۵۲ برگزار شد. باشگاه برزیلی پالمیراس قهرمان تورنمنت ۱۹۵۱ شد و فلومیننزه از برزیل و یکی از سازمان دهنده های دوره ۱۹۵۲، در سال ۱۹۵۲ برنده رقابت ها شد. در سال های ۱۹۵۱ و ۱۹۵۲، کوپا ریو با برگزاری جام لاتین مواجه شد، زیرا برخی از باشگاه های اروپایی از شرکت در جام لاتین خودداری کردند تا در جام دوم شرکت کنند. در سال ۱۹۵۲، کوپا ریو با برگزاری جام باشگاه های جهان کوچک ۱۹۵۲ مواجه شد، زیرا میلوناریوس و رئال مادرید از شرکت در جام باشگاه ها به منظور شرکت در دومی خودداری کردند. جانشین کوپا ریو ۱۹۵۱–۱۹۵۲، جام اکتوگونال ریواداویا کوریا مایر بود که در سال ۱۹۵۳ برگزار و واسکو دوگاما برنده شد. اتحادیه فوتبال اروگوئه جام باشگاه های بین قاره ای خود را بر اساس کوپا ریو راه اندازی کرد و به نام کوپا مونته ویدئو نام گرفت که در سال های ۱۹۵۳ و ۱۹۵۴ در اروگوئه انجام شد و به ترتیب تیم های ناسیونال و پنیارول برنده شدند. آخرین تلاش اتحادیه فوتبال برزیل برای ایجاد جام باشگاه های بین قاره ای در سال ۱۹۵۵ رخ داد، که با قهرمانی کورینتیانس در جام چارلز میلر، در همان سال جام باشگاه های اروپا راه اندازی شد و به اولویت اصلی بین المللی باشگاه های فوتبال اروپا تبدیل شد. در سال ۱۹۶۰، لیگ بین المللی فوتبال در ایالات متحده به عنوان تلاش دیگری برای ایجاد یک «جام جهانی باشگاهی» در امتداد خطوط کوپا ریو افزایش یافت، اما، به عنوان یک «افتخار قهرمان جهان»، اهمیت آن تحت الشعاع جام بین قاره ای قرار گرفت.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدو دوره کوپا ریو در سال های ۱۹۵۱ و ۱۹۵۲ برگزار شد. باشگاه برزیلی پالمیراس قهرمان تورنمنت ۱۹۵۱ شد و فلومیننزه از برزیل و یکی از سازمان دهنده های دوره ۱۹۵۲، در سال ۱۹۵۲ برنده رقابت ها شد. در سال های ۱۹۵۱ و ۱۹۵۲، کوپا ریو با برگزاری جام لاتین مواجه شد، زیرا برخی از باشگاه های اروپایی از شرکت در جام لاتین خودداری کردند تا در جام دوم شرکت کنند. در سال ۱۹۵۲، کوپا ریو با برگزاری جام باشگاه های جهان کوچک ۱۹۵۲ مواجه شد، زیرا میلوناریوس و رئال مادرید از شرکت در جام باشگاه ها به منظور شرکت در دومی خودداری کردند. جانشین کوپا ریو ۱۹۵۱–۱۹۵۲، جام اکتوگونال ریواداویا کوریا مایر بود که در سال ۱۹۵۳ برگزار و واسکو دوگاما برنده شد. اتحادیه فوتبال اروگوئه جام باشگاه های بین قاره ای خود را بر اساس کوپا ریو راه اندازی کرد و به نام کوپا مونته ویدئو نام گرفت که در سال های ۱۹۵۳ و ۱۹۵۴ در اروگوئه انجام شد و به ترتیب تیم های ناسیونال و پنیارول برنده شدند. آخرین تلاش اتحادیه فوتبال برزیل برای ایجاد جام باشگاه های بین قاره ای در سال ۱۹۵۵ رخ داد، که با قهرمانی کورینتیانس در جام چارلز میلر، در همان سال جام باشگاه های اروپا راه اندازی شد و به اولویت اصلی بین المللی باشگاه های فوتبال اروپا تبدیل شد. در سال ۱۹۶۰، لیگ بین المللی فوتبال در ایالات متحده به عنوان تلاش دیگری برای ایجاد یک «جام جهانی باشگاهی» در امتداد خطوط کوپا ریو افزایش یافت، اما، به عنوان یک «افتخار قهرمان جهان»، اهمیت آن تحت الشعاع جام بین قاره ای قرار گرفت.
