کوهمره

کُهمَره یا کوهمَره نام سه منطقه در استان فارس است. حدود کوهمره از شیراز تا کازرون و جنوب به فراشبند و فیروزآباد می رسد. کوهمره ای ها از طوایف مستقل و پارسی تبار استان فارس هستند ( کوهمره ای ها از قوم فارس میباشند ) که شامل کوهمره سرخی، کوهمره نودان، کوهمره جروق می باشد . کل کوهمره شامل بالغ بر صد و بیست روستا می باشد.
کل کوهمره بالغ بر چهارصد هزار نفر میباشد که تمامی ایشان ساکن سه کوهمره و شهرستان هایی مانند ( شیراز، کازرون، کوهچنار ، کوار، میمند، فیروزآباد، بوشهر و غیره میباشند. [ ۱]
زبان کهمره ای، یکی از کهن ترین زبان های ایرانی نو و بازماندهٔ زبان های ایرانی میانه و از شاخهٔ جنوب غربی ( زبان فارسی دورهٔ ساسانی ) به شمار می رود. درصورتی که زوایای پنهان آن بیش از آنچه تا امروز مورد بررسی قرار گرفته، شکافته شود، جز همسانیِ ساخت دستوریِ آن با زبان پارسی میانه ساسانی، با توجه به تعدادی آوای ویژه در آن، نشان می دهد که این گویش ریشه در یکی از زبان های همزمان با پارسی باستان هخامنشی دارد و از زبان لری خالص تر و کهن تر است[ ۲] [ ۳]
به پیوند زبان کوهمره ای مراجعه شود.
. آبشار کوهمره سرخی ( رمقان ) [ ۴]
. آبشار تنگه دُمَس ( دم اسب ) معروف به دم اسبی
. پل سنگی ساسانی سبوک
. باغ تفریحی باغ بهشت
. باغ مخترع فریدون محمدی
. چشمه ریچی[ ۵]
. روستای توریستی و گردشگری دوسیران[ ۶] [ ۷]
. آبشار خارنگان
از مهم ترین محصولات کشاورزی کوهمره به انار و برنج و انجیر می توان اشاره کرد؛ زیرا یکی از بهترین محصولات انار در منطقه کوهمره است. برنج نیز در بین مردم کوهمره بسیار مهم بوده و هرسال مردم زحمت کش کوهمره در اواخر بهار دست به کشت برنج محلی می زنند، معمولاً برنج چمپه در این منطقه کشت می شود. [ ۸] همچنین کوه های روستاهای سمغان، دوسیران، ابولحیات کنده ای و چکک کوهمره نودان یکی از قطب های بزرگ تولید انجیر در ایران می باشد.
یکی دیگر از مهم ترین درامدهای مردم کوهمره دامداری بوده است. از قدیم الایام در این منطقه دامداری شغل مهمی برای اهالی مردم کوهمره بود. در گذشته های بسیار دور شغل اکثریت مردم کوهمره دامداری بوده است اما هرچه زمان می گذرد نگهداری دام برای این اهالی سخت و سخت تر می شود. [ ۹]
گاوداری نیز در این منطقه رواج دارد مردم کوهمره حتی به نگهداری گاو بسیار اهمیت می دهند و آن را یک درآمد برای خود می دانند.