کوهسار جان ( به چینی: 灵山 ) ، ( به پین یین: língshān ) ، ( به انگلیسی: Soul Mountain ) رمان مشهوری از گائو شینگجیان نویسنده معاصر چینی است که برنده جایزه نوبل ادبیات سال ۲۰۰۰ شده است. [ ۱] این رمان بر پایه سفر نویسنده به مناطق روستایی چین است. رمان بخشی از یک خودزندگی نامه خیالی شخصی است که در سفری برای پیدا کردن کوهستان افسانه ای لینگ شان است. کتاب ترکیبی از عناصر داستانی، سفرنامه، شخصیت های بی نام ( با ضمایر «من»، «تو»، «او» و غیره مشخص می شوند. ) و داستان ها و شعرهای محلی است. برگردان انگلیسی این کتاب از میبل لی بدست در ۵ دسامبر ۲۰۰۰ در آمریکا منتشر شد.
این رمان، در واقع سفرنامه ای است که حاصل پیاده روی ده ماهه گائو شینگجیان در چین است. او در این سفر، مسافتی به طول پانزده هزار کیلومتر می پیماید و مشاهدات و تأملات خود را به صورت رمانی کاملاً مدرن، که در محدودهٔ هیچ یک از انواع رمان نمی گنجد شرح می دهد. این کتاب که آمیزه ای از سبکها و تکنیک های گوناگون است داستان خاصی را دنبال نمی کند و در آن راویان مختلف با زاویهٔ دیدی که دائماً در تغییر است، برداشت ها و اندیشه های نویسنده را بیان می کنند. شخصیت های کتاب بی نامند و جز خود نویسنده، شخصیت ثابت دیگری وجود ندارد و حرف ها از زبان «من، تو، او» بیان می شود.
نویسنده به خلق یک همسفر مؤنث خیالی هم پرداخته است، اما این همسفر در فصل های مختلف کتاب چهره های گوناگون به خود می گیرد و در واقع نموداری است از اندیشه ها و تصورات نویسنده دربارهٔ زن به طور عام. در این کتاب موضوعات مختلفی مانند ترانه های محلی، افسانه ها، جادوگری، آداب بوداییان و تائوئی ها و همچنین مباحثی دربارهٔ نویسندگی و نقاشی مطرح شده است. اما آنچه بدان رنگ رمان می بخشد شخصیت محوری داستان یعنی خود نویسنده است که همه جا با ویژگی های مشخصش حضور دارد و فصل های پراکنده را با بیان تأثرات و برداشت های خود به هم می پیوندد و به مباحث مختلف رمان وحدت می بخشد. [ ۲]
در مروری که از این کتاب در نیویورک تایمز آمده است می خوانیم:
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین رمان، در واقع سفرنامه ای است که حاصل پیاده روی ده ماهه گائو شینگجیان در چین است. او در این سفر، مسافتی به طول پانزده هزار کیلومتر می پیماید و مشاهدات و تأملات خود را به صورت رمانی کاملاً مدرن، که در محدودهٔ هیچ یک از انواع رمان نمی گنجد شرح می دهد. این کتاب که آمیزه ای از سبکها و تکنیک های گوناگون است داستان خاصی را دنبال نمی کند و در آن راویان مختلف با زاویهٔ دیدی که دائماً در تغییر است، برداشت ها و اندیشه های نویسنده را بیان می کنند. شخصیت های کتاب بی نامند و جز خود نویسنده، شخصیت ثابت دیگری وجود ندارد و حرف ها از زبان «من، تو، او» بیان می شود.
نویسنده به خلق یک همسفر مؤنث خیالی هم پرداخته است، اما این همسفر در فصل های مختلف کتاب چهره های گوناگون به خود می گیرد و در واقع نموداری است از اندیشه ها و تصورات نویسنده دربارهٔ زن به طور عام. در این کتاب موضوعات مختلفی مانند ترانه های محلی، افسانه ها، جادوگری، آداب بوداییان و تائوئی ها و همچنین مباحثی دربارهٔ نویسندگی و نقاشی مطرح شده است. اما آنچه بدان رنگ رمان می بخشد شخصیت محوری داستان یعنی خود نویسنده است که همه جا با ویژگی های مشخصش حضور دارد و فصل های پراکنده را با بیان تأثرات و برداشت های خود به هم می پیوندد و به مباحث مختلف رمان وحدت می بخشد. [ ۲]
در مروری که از این کتاب در نیویورک تایمز آمده است می خوانیم:
wiki: کوهسار جان