کوه زایی الپی

کوه زایی آلپی. کوه زایی آلپی ( آلپاین ) ( انگلیسی: Alpine orogeny ) یک فاز کوه زایی دوران میانه زیستی پسین ( ائوآلپاید ) و نوزیستی کنونی است که باعث تشکیل رشته کوه های کمربند آلپاید شد. این کمربند کوهستانی از غرب به شرق کوه های اطلس، ریف، باتیک کوردیلرا، کوه های کانتابرین، کوه های پیرنه، آلپ، آپنینی، دیناریکز، پندوس، کارپات، بالکان، توروس، سرزمین کوهستانی ارمنستان، رشته کوه قفقاز، البرز، زاگرس، هندوکش، پامیر، قراقروم و هیمالیا را در بر می گیرد. گاهی برای تشریح شکل گیری رشته کوه های جداگانه از نام های دیگری نیز استفاده می شود، مثلاً کوه زایی کاپاتین برای کوه های کارپات یا کوه زایی هیمالین برای کوه های هیمالیا.
کوه زایی آلپاین بر اثر برخورد صفحه های آفریقا و هند و صفحه کوچک تر سیمرین از سمت جنوب با صفحه اوراسیا در شمال روی داده است. مرز همگرای بین صفحه های زمین ساختی در اوایل دوره کرتاسه آغاز شده بود ولی فازهای عمده کوه زایی در پالئوسن تا ائوسن آغاز شد. این فرایند کوه زایی اکنون نیز در برخی رشته کوه های کمربند آلپاید ادامه دارد.
کوه زایی آلپاین به همراه کوه زایی کالدونین و کوه زایی واریسکی یکی از سه فاز کوه زایی اصلی در اروپا به شمار می رود که وضعیت زمین شناسی این قاره را مشخص کرده است.