کوه رونده

کوه رونده ؛ کنایه از اسب و فیل قوی. ( آنندراج ) . اسب و شتر و فیل قوی هیکل. ( فرهنگ رشیدی ) . اسب. ( ناظم الاطباء ) . کنایه از اسب که به تازی فرس خوانند. ( برهان ) :
به کوه رونده درآورد پای
چو پولاد گویی روان شد ز جای.
نظامی ( از آنندراج ) .