کوه در. [ دَ ] ( نف مرکب ) آنکه یا آنچه کوه رابدرد. کوه شکاف. ( از فرهنگ فارسی معین ) : نوک سنان کوه در سینه دوز اواز بازوی سپهر کمانکش سپر گشاد.( جوامعالحکایات از فرهنگ فارسی معین ).
( صفت ) آنکه یا آنچه کوه را بدرد کوه شکاف : نوک سنان کوه در سینه دوز او از بازوی سپهر کمانکش سپر گشاد . ( جوامع الحکایات )
