کونوس

لغت نامه دهخدا

کونوس. ( اِ ) ازگیل ( در گیلان و مازندران ) گاواوبا. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). ازگیل در گیلان و مازندران. کنس. کنوس. ( جنگل شناسی تألیف کریم ساعی ج 2 ص 235 ).

فرهنگ فارسی

از گیل . از گیل در گیلان و مازندران . کنس

پیشنهاد کاربران

کونوس، نوعی میوه جنگلی که قابلیت پیوند را نیز دارد. نام دیگر آن ازگیل است.
از میوهای گیلان.
ترانه، نیز دارد.
یشو بشوم کونوس کلای، ایشالای
کونوس بچیم یه پرپرای، ایشالای
کونوس بنام می یار پیش، ایشالای
...
[مشاهده متن کامل]

می یار مره لوچا بزا، ایشالای
. . . .
البته این ترانه را عده ای تغییر داده.
درمصرع سوم می گویند
یکته می دامن دکته.
ویا
می دهن دکته
و
می دهن آب دکته. . .
ولی اصل ترانه با چهار مصرع فوق شروع
می شود.
انواع کونوس، کلی، ترش کونوس وشیرین
کونوس.
پنبه کونوس، سنگ کونوس، کونوس، پیوند کونوس، سبزه نیل کونوس، سفید کونوس ( پوست روشن تر ) دارد، ترش کونوس، شیرین کونوس.
خوراکی، میوه، آب کونوس، دوشاب کونوس.
از دیگر میوه های گیلان امبوه یا انبوه است
که به غلط مصطلح ازآن ازگیل یاد می کنند.
امبوه، امبوه دشکن، امبو دلار، امبوه هلیوی دلار.

نوعی ازگیل، که میوه بومی گیلان است و به آن خرمای گیلان می گویند.

بپرس