کونهایم یولیوس

دانشنامه آزاد فارسی

کونْهایْم، یولیوس (۱۸۳۹ـ۱۸۸۴)(Cohnheim, Julius)
کونْهایْم، یولیوس
آسیب شناس آلمانی. شیوه های جدیدی برای مشاهدۀ نمونۀ بافت های انسانی در زیر میکروسکوپ ابداع کرد. همچنین، بسیاری از رخدادهای یاخته ای را شناسایی کرد که در ابتدای التهاب رخ می دهند. برای آن که نشان دهد اساس واکنش التهابی جابه جایی گویچه های سفید به محل زخم است، روش های مبتکرانه ای را برای مشاهدۀ برش های بافت های بدن انسان ابداع کرد. واکنش التهابی باعث افزایش جریان خون به منطقۀ آسیب دیده و افزایش نفوذپدیری آندوتلیوم، بافت نازک تشکیل دهندۀ دیوارۀ مویرگ ها، می شود. این تغییرات ورود گویچه های سفید بیگانه خوار را از خون به مایع بینابینی تسهیل می کند تا گویچه های سفید مواد حاصل از تخریب بافت ها و میکروب های عفونت زا را در محل ببلعند. علاوه بر این، کونهایم نشان داد که پس از فروکش کردن التهاب، چرک باقی مانده عمدتاً متشکل از گویچه های سفید مرده است. کونهایم در دمینِ لهستان، که فعلاً در آلمان واقع است، زاده شد. در برلین درس خواند و در همان جا، در رشته پزشکی، دانش آموخته شد. سپس، یک سال با رودولف ویرشو، آسیب شناس یاخته ای معروف، کار کرد. استاد آسیب شناسی برسلاو و لایپزیگ بود و کتابش با نام درس هایی در آسیب شناسی عمومی (۱۸۷۷ـ۱۸۸۰)، در ۲ جلد، از نخستین کتاب هایی بود که کالبدشناسی آسیب شناختی را با بافت شناسی بیماری ها تلفیق می کردند.

پیشنهاد کاربران

بپرس