کونراد بیکر ( Conrad Baker ) ( 12 فوریه ۱۸۱۷–۲۸ آوریل ۱۸۸۵ ) ، دادستان، افسر نظامی و سیاستمداری بود که به عنوان نماینده ایالتی، ستوان - فرماندار ۱۵م و فرماندار پانزدهم ایالت ایندیانای ایالات متحده از ۱۸۶۷ تا ۱۸۷۳ میلادی خدمت نمود. بیکر در ارتش اتحادیه طی جنگ داخلی آمریکا خدمت کرده است که موجب ارتقاء به درجه سرهنگی شد، اما پس از انتخابش به عنوان ستوان - فرماندار استعفا داد. در این زمان بود که نقش مهمی را در سرپرستی تشکیل و آموزش سربازان اجباری ایالت ها ایفا نمود. او پنج ماه را طی بیماری فرماندار الویر مورتون پس از استعفای مورتون از دفترش خدمت نمود. طی دوره کامل بیکر به عنوان فرماندار، تمرکز اصلیش را بر روی ایجاد و ارتقاء مؤسساتی جهت کمک به کهنه سربازانی که از جنگ آسیب دیده بودند و خانوادگانشان قرار داد. همچنین او از ملحقات مشروطه فدرال پسا - جنگی حمایت کرده و قادر بود تا با موفقیت از پذیرششان حمایت نماید.
... [مشاهده متن کامل]
کونراد بیکر در شهرستان فرانکلین پنسیلوانیا در ۱۲ فوریه ۱۸۱۷ میلادی بدنیا آمد. او پسر کونراد بیکر، کاهن پرسبیترینیسم و ماری وینترنهایمر بیکر بود. او تا سن پانزده سالگی در مزرعه خانوادگی کار کرد و در مدرسه عوام نیز شرکت نمود. سپس در کالج پنسیلوانیا در گیتزبرگ شرکت کرد، جاییکه در آنجا به مطالعه حقوق پرداخت ولی قبل از فارغ التحصیلی از آن خارج شد. سپس در دفتر تادئوس استیونس مطالعه حقوق را ادامه داد. سپس با ماتیلدا اسکون سومرز ملاقات کرده و این زوج در ۱۸۳۸ میلادی ازدواج کردند. آن ها دو فرزند داشتند. بیکر در ۱۸۳۹ میلادی در کانون وکلا پذیرفته شد و دفتر خودش را در گیتسبرگ باز نمود.
بیکرز فعالیت های خود را در ۱۸۴۱ تعطیل نموده و خانواده اش را به سمت غرب، به سیاتل در اوانزویلِ ایندیانا منتقل نمود. او دفتر جدیدی را در آنجا باز کرد و به امور مدنی شهر علاقه مند گردید. در ۱۸۴۵ میلادی به عنوان کاندیدای ویگ برای شهرستان واندربرگ در خانه نمایندگان ایندیانا وارد عمل شد. او قبل از بازگشت به فعالیت هایش در یک دوره یکساله خدمت کرد. قبل از استعفا در ۱۸۵۴ میلادی برای خدمت در یک دادگاه شهرستانی در ۱۸۵۲ میلادی انتخاب شد. برادرش ویلیام بیکر نیز در سیاست های محلی فعال گشت و چهار دوره را به عنوان سرگرد اونسویل طی همان دوره زمانی خدمت نمود.
بیکر ضد - برده دار رکی بود و پس از جدا شدن حزب ویگ به حزب جمهوری خواه تازه شکل گرفته در ۱۸۵۴ میلادی پیوست. در کنوانسیون ۱۸۵۶ میلادی برای سمت ستوان - فرمانداری در رقابت با الیور مورتون فرماندار نامزد شد. آن انتخابات یکی از تفرقه انگیزترین انتخابات در تاریخ ایالت بود، به طوری که هردو سمت حملات زیانباری را بر دیگری صورت دادند. با وجود ادغام حزب با چندین حزب ثالث، جمهوری خواهان انتخابات را باختند و بیکر به فعالیت های حقوقی خود در اوانزویل بازگشت.
... [مشاهده متن کامل]
کونراد بیکر در شهرستان فرانکلین پنسیلوانیا در ۱۲ فوریه ۱۸۱۷ میلادی بدنیا آمد. او پسر کونراد بیکر، کاهن پرسبیترینیسم و ماری وینترنهایمر بیکر بود. او تا سن پانزده سالگی در مزرعه خانوادگی کار کرد و در مدرسه عوام نیز شرکت نمود. سپس در کالج پنسیلوانیا در گیتزبرگ شرکت کرد، جاییکه در آنجا به مطالعه حقوق پرداخت ولی قبل از فارغ التحصیلی از آن خارج شد. سپس در دفتر تادئوس استیونس مطالعه حقوق را ادامه داد. سپس با ماتیلدا اسکون سومرز ملاقات کرده و این زوج در ۱۸۳۸ میلادی ازدواج کردند. آن ها دو فرزند داشتند. بیکر در ۱۸۳۹ میلادی در کانون وکلا پذیرفته شد و دفتر خودش را در گیتسبرگ باز نمود.
بیکرز فعالیت های خود را در ۱۸۴۱ تعطیل نموده و خانواده اش را به سمت غرب، به سیاتل در اوانزویلِ ایندیانا منتقل نمود. او دفتر جدیدی را در آنجا باز کرد و به امور مدنی شهر علاقه مند گردید. در ۱۸۴۵ میلادی به عنوان کاندیدای ویگ برای شهرستان واندربرگ در خانه نمایندگان ایندیانا وارد عمل شد. او قبل از بازگشت به فعالیت هایش در یک دوره یکساله خدمت کرد. قبل از استعفا در ۱۸۵۴ میلادی برای خدمت در یک دادگاه شهرستانی در ۱۸۵۲ میلادی انتخاب شد. برادرش ویلیام بیکر نیز در سیاست های محلی فعال گشت و چهار دوره را به عنوان سرگرد اونسویل طی همان دوره زمانی خدمت نمود.
بیکر ضد - برده دار رکی بود و پس از جدا شدن حزب ویگ به حزب جمهوری خواه تازه شکل گرفته در ۱۸۵۴ میلادی پیوست. در کنوانسیون ۱۸۵۶ میلادی برای سمت ستوان - فرمانداری در رقابت با الیور مورتون فرماندار نامزد شد. آن انتخابات یکی از تفرقه انگیزترین انتخابات در تاریخ ایالت بود، به طوری که هردو سمت حملات زیانباری را بر دیگری صورت دادند. با وجود ادغام حزب با چندین حزب ثالث، جمهوری خواهان انتخابات را باختند و بیکر به فعالیت های حقوقی خود در اوانزویل بازگشت.
