کون گشاد
/kungoSAd/
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
فراخ کون
تن پرور
تنبل
کسی که تنبله و بی دست و پا
تنبل
کسی که تنبله و بی دست و پا
یعنی علی طهماسبی بالی و جاوید نجومی نسب
گشاده میان. [ گ ُ دَ / دِ ] ( ص مرکب ) آنکه در کاری تعلل ورزد. ( فرهنگ فارسی معین ) .
- گشاده میان بودن از خدمت ؛ در خدمت تعلل کردن. کوتاهی کردن در خدمت :
اگر گشاده میان بوده ام ز خدمت تو
نه بسته بودم پیش مخالف تو کمر.
فرخی.
- گشاده میان بودن از خدمت ؛ در خدمت تعلل کردن. کوتاهی کردن در خدمت :
اگر گشاده میان بوده ام ز خدمت تو
نه بسته بودم پیش مخالف تو کمر.
فرخی.
کونگشاد استعاره از تنبلی مفرط بدون هیچ بهانه و عملکرد
معنی دیگر آن به انسانهایی گفته می شود که مسئولیت و وظایف خودرا انجام نمی دهند .
معنی دیگر آن به انسانهایی گفته می شود که مسئولیت و وظایف خودرا انجام نمی دهند .
تنه لش، گشاد، بی آر، بی بخار