کون کن

لغت نامه دهخدا

کون کن. [ کو ک ُ ] ( نف مرکب ) کسی که از راه دبر مباشرت و جماع کند. امردباز. غلامباره. ( فرهنگ فارسی معین ). بچه باز. تف کار. اهل نم. لاطی. ایرج میرزا راست در عارف نامه :
کنار رستوران قلا نمودی
ز کون کنهای تهران درربودی.
( فرهنگ لغات عامیانه جمالزاده ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) کسی که از راه دبر مباشرت و جماع کند امرد باز غلامباره .
کسی که از راه دبر مباشرت و جماع کند . امردباز . غلامباره

دانشنامه عمومی

کون کن ( به تایلندی: ขอนแก่น؛ تلفظ  kʰɔ̌ ( : ) n kɛ̀n ) یک شهر در تایلند است که در استان خون کاین واقع شده است.
کون کن ۴۶ کیلومترمربع مساحت و ۱۱۳٬۷۵۴ نفر جمعیت دارد.
عکس کون کنعکس کون کنعکس کون کن
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس