کون خیزه. [ زَ / زِ ] ( اِمص مرکب ) کشیدن خود را به زمین با نشستنگاه چنانکه کودکان پیش از به راه افتادن. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). راه رفتن کودکان کمتر از یک سال به حال نشسته و کشیدن آنان خود را به این طرف و آن طرف در این حالت. ( فرهنگ لغات عامیانه جمالزاده ). و رجوع به کون خیزه کردن شود. - کون خیزه رفتن ( راه رفتن ) ؛ ته کون را روی زمین مالیدن و جلو رفتن ، چنانکه کودکان کنند. ( فرهنگ فارسی معین ).
فرهنگ فارسی
( اسم ) کون خیزه رفتن . ( راه رفتن ) . ته کون را روی زمین مالیدن و جلو رفتن ( چنانکه کودکان کنند ) .
