کولومْبو، ماتِئو (ح ۱۵۱۶ـ۱۵۵۹)(Colombo, Matteo)
کولومْبو، ماتِئو
کالبدشناس ایتالیایی. اولین دانشمند اروپایی بود که گردش خون ریوی، گردش خون بین قلب و شش ها و اکسیژن دارشدن خون، را توصیف کرد. این کشف نشان داد که آموزه های جالینوس نادرست بوده اند و به مطالعات ویلیام هاروی در زمینۀ قلب و گردش خون کمک کرد. کولومبو شاگرد وسالیوس بود و در ۱۵۴۳، در مقام استاد جراحی دانشگاه پادوا، جانشین او و در ۱۵۴۶، اولین استاد کالبدشناسی این دانشگاه شد. از او به سبب کشف کلیتوریس هم یاد می کنند. جالینوس، که تا آن زمان تصور می شد نظریه هایش بدون خطایند، مدعی بود که خون از راه سوراخ های موجود در دیوارۀ میانی قلب از حفره های طرف راست به حفره های طرف چپ می رود. وسالیوس ثابت کرد که چنین سوراخ هایی وجود ندارند، ولی نتوانست جانشینی برای آن ها بیابد. کولومبو دریافت که خون از راه سرخ رگ ریوی از بطن راست به شش ها می رود و از راه سیاه رگ ریوی از شش ها به بطن چپ برمی گردد. به علاوه، متوجه شد که خون پس از عبور از شش ها و مخلوط شدن با «روح» هوا رنگ قرمز روشن پیدا می کند. کولومبو کار قلب، یعنی ورود خون هنگام دیاستول (استراحت قلب) و خروج آن هنگام سیستول (انقباض قلب)، را توصیف کرد، ولی نتوانست چگونگی گردش خون در بدن را توضیح دهد. در ۱۵۷۹، جرونیمو فابریکیوس دریچه های سیاهرگی را کشف کرد، که خون را به طرف قلب هدایت می کنند. در ۱۶۲۸، ویلیام هاروی با توصیف دستگاه گردش خون به درک بیشتر این موضوع کمک کرد. گردش خون ریوی را اولین بار در قرن ۱۳م، ابن نفیس، پزشک سوری، توصیف کرده بود، اما تحقیقاتش تا ۱۹۲۴ در اروپا ناشناخته بود.
کولومْبو، ماتِئو
کالبدشناس ایتالیایی. اولین دانشمند اروپایی بود که گردش خون ریوی، گردش خون بین قلب و شش ها و اکسیژن دارشدن خون، را توصیف کرد. این کشف نشان داد که آموزه های جالینوس نادرست بوده اند و به مطالعات ویلیام هاروی در زمینۀ قلب و گردش خون کمک کرد. کولومبو شاگرد وسالیوس بود و در ۱۵۴۳، در مقام استاد جراحی دانشگاه پادوا، جانشین او و در ۱۵۴۶، اولین استاد کالبدشناسی این دانشگاه شد. از او به سبب کشف کلیتوریس هم یاد می کنند. جالینوس، که تا آن زمان تصور می شد نظریه هایش بدون خطایند، مدعی بود که خون از راه سوراخ های موجود در دیوارۀ میانی قلب از حفره های طرف راست به حفره های طرف چپ می رود. وسالیوس ثابت کرد که چنین سوراخ هایی وجود ندارند، ولی نتوانست جانشینی برای آن ها بیابد. کولومبو دریافت که خون از راه سرخ رگ ریوی از بطن راست به شش ها می رود و از راه سیاه رگ ریوی از شش ها به بطن چپ برمی گردد. به علاوه، متوجه شد که خون پس از عبور از شش ها و مخلوط شدن با «روح» هوا رنگ قرمز روشن پیدا می کند. کولومبو کار قلب، یعنی ورود خون هنگام دیاستول (استراحت قلب) و خروج آن هنگام سیستول (انقباض قلب)، را توصیف کرد، ولی نتوانست چگونگی گردش خون در بدن را توضیح دهد. در ۱۵۷۹، جرونیمو فابریکیوس دریچه های سیاهرگی را کشف کرد، که خون را به طرف قلب هدایت می کنند. در ۱۶۲۸، ویلیام هاروی با توصیف دستگاه گردش خون به درک بیشتر این موضوع کمک کرد. گردش خون ریوی را اولین بار در قرن ۱۳م، ابن نفیس، پزشک سوری، توصیف کرده بود، اما تحقیقاتش تا ۱۹۲۴ در اروپا ناشناخته بود.
wikijoo: کولومبو،_ماتیو_(ح_۱۵۱۶ـ۱۵۵۹)