کولوم باریوم (columbarium)
به لاتینی: کبوترخانه، اتاق مقبره های رومی. چون شبیه به کبوترخانه هایی بزرگ بودند به این نام خوانده می شدند. معمولاً سازه هایی مستطیل شکل بودند که اطراف محوطه ای باز بنا می شدند و تاقچه هایی داشتند که کوزه های حاوی خاکستر اجساد سوزانده شده را روی آن ها می گذاشتند. منشأ کولوم باریوم ها، که در اوایل امپراتوری رواج بسیار پیدا کردند، مقابر خانگی دوران اِتروسکی باستان و دوران جمهوری روم بود. معمولاً از آن ها برای نگهداری خاکستر بردگان و آزادمردان خاندان بزرگی استفاده می شد که به خرج خود آن ها را می ساختند و نگهداری می کردند. تعدادی هم به بنگاه های کفن ودفن تعلق داشتند که برای اعضای خود مراسم تدفین آبرومندانه را تضمین می کردند؛ و مالک شماری از آن ها نیز زمین بازان بودند. نمونه هایی از آن در جادۀ آپیاپیدا شده است. در زمان سلطنت هادریانوس (۱۱۷ـ۱۳۸م) که به تدریج دفن اجساد جای سوزاندن آن ها را گرفت، از رونق افتادند.
به لاتینی: کبوترخانه، اتاق مقبره های رومی. چون شبیه به کبوترخانه هایی بزرگ بودند به این نام خوانده می شدند. معمولاً سازه هایی مستطیل شکل بودند که اطراف محوطه ای باز بنا می شدند و تاقچه هایی داشتند که کوزه های حاوی خاکستر اجساد سوزانده شده را روی آن ها می گذاشتند. منشأ کولوم باریوم ها، که در اوایل امپراتوری رواج بسیار پیدا کردند، مقابر خانگی دوران اِتروسکی باستان و دوران جمهوری روم بود. معمولاً از آن ها برای نگهداری خاکستر بردگان و آزادمردان خاندان بزرگی استفاده می شد که به خرج خود آن ها را می ساختند و نگهداری می کردند. تعدادی هم به بنگاه های کفن ودفن تعلق داشتند که برای اعضای خود مراسم تدفین آبرومندانه را تضمین می کردند؛ و مالک شماری از آن ها نیز زمین بازان بودند. نمونه هایی از آن در جادۀ آپیاپیدا شده است. در زمان سلطنت هادریانوس (۱۱۷ـ۱۳۸م) که به تدریج دفن اجساد جای سوزاندن آن ها را گرفت، از رونق افتادند.
wikijoo: کولوم_باریوم